Η
αυτοκτονία είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που μας αφορά όλους. Δεν είναι μια
τυχαία ή χωρίς νόημα πράξη. Ο άνθρωπος που προσπαθεί να αυτοκτονήσει
νιώθει απελπισμένος, «παγιδευμένος» σε προσωπικά, οικογενειακά και άλλα
προβλήματα, τα οποία αισθάνεται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό
Υγείας, μόνο το 25% των ανθρώπων που αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν
αναζητούν ιατρική βοήθεια μετά την απόπειρα, με αποτέλεσμα αφενός οι
περισσότερες απόπειρες να μην καταγράφονται, αφετέρου εκείνοι που τις
πραγματοποίησαν να μη λαμβάνουν τη βοήθεια που έχουν ανάγκη.
Εκτιμάται ότι θάνατοι λόγω αυτοκτονίας είναι περισσότεροι από
αυτούς που καταγράφονται. Πολλές φορές αποδίδονται σε άλλες αιτίες, με
αποτέλεσμα να υποτιμώνται οι πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Ένας
λόγος είναι ότι κάποιες φορές είναι δύσκολο να εξακριβωθεί αν ένας
θάνατος ήταν ακούσιος ή σκόπιμος, όπως συμβαίνει σε περίπτωση τροχαίου
ατυχήματος, πνιγμού, λήψης υπερβολικά μεγάλης δόσης φαρμάκου ή πτώσης.
Επιπλέον, η αυτοκτονία και η απόπειρα αυτοκτονίας είναι έντονα
στιγματισμένες πράξεις. Γι’ αυτό και συχνά ο θάνατος ή ο τραυματισμός
αποδίδεται σε άλλη αιτία κι όλοι συναινούν με την οικογένεια του θύματος
για την απόκρυψη των πραγματικών γεγονότων.
Σήμερα, θα εξετάσουμε κάποιες λανθασμένες αντιλήψεις για την αυτοκτονία, βάση των στοιχείων που μας παραχώρησε η Μη Κυβερνητική Οργάνωση, ΚΛΙΜΑΚΑ.
1ος μύθος: «Οι άνθρωποι που λένε ότι θ’ αυτοκτονήσουν δεν πρόκειται ποτέ να το κάνουν»
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν
κάποιος λέει ότι θ’ αυτοκτονήσει στην πραγματικότητα προσπαθεί να
τραβήξει την προσοχή των άλλων. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι
που αυτοκτονούν αποκαλύπτουν τις προθέσεις τους πριν την απόπειρα.
Επομένως, όταν κάποιος μας εκμυστηρεύεται ότι θέλει να αυτοκτονήσει
πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα και να ζητάμε πάντα τη
βοήθεια ενός ειδικού.
2ος μύθος: «Μιλώντας σε κάποιον για την αυτοκτονία, του δίνουμε την ιδέα να αυτοκτονήσει»Δεν υπάρχει περίπτωση να ωθήσουμε κάποιον στην αυτοκτονία απλά και μόνο ρωτώντας τον αν σκέφτεται να κάνει κακό στον εαυτό του. Αντίθετα, σε περίπτωση που κάνουμε αυτή την ερώτηση μπορεί να τον διευκολύνουμε να μιλήσει γι’ αυτά που νιώθει και σκέφτεται. Η άμεση προσέγγιση του θέματος, με προσοχή και ευαισθησία, είναι ο μόνος τρόπος να καταλάβουμε αν κάποιος κινδυνεύει ν’ αυτοκτονήσει.
3ος μύθος: «Η αυτοκτονία δεν αφορά τους περισσότερους από εμάς. Συμβαίνει σπάνια, σε ανθρώπους που είναι “περίεργοι”»Στην πραγματικότητα, η αυτοκτονία είναι αρκετά συχνή και ο καθένας από εμάς μπορεί να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, σε όλο τον κόσμο αυτοκτονούν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι κάθε χρόνο. Αυτός ο αριθμός αντιστοιχεί σε μία αυτοκτονία κάθε 40 sec, ενώ οι μη θανατηφόρες απόπειρες είναι 15-20 φορές περισσότερες.
4ος μύθος: «Η αυτοκτονία είναι μια παρορμητική κίνηση, “μια στιγμή τρέλας”»
Σε κάποιες περιπτώσεις η αυτοκτονία είναι παρορμητική, ειδικά στην εφηβεία. Ωστόσο, πολλοί από τους ανθρώπους που αυτοκτονούν έχουν προσχεδιάσει την πράξη τους. Το σχέδιο μπορεί να περιλαμβάνει τον τόπο, το χρόνο και τον τρόπο που θα γίνει η απόπειρα. Η ύπαρξη σχεδίου αυξάνει τη σοβαρότητα της κατάστασης και τον κίνδυνο αυτοκτονίας.
5ος μύθος: «Για τους ανθρώπους που επέζησαν από μια απόπειρα, ο κίνδυνος έχει περάσει»
Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι που έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν στο παρελθόν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να το επαναλάβουν στο μέλλον. Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος τον πρώτο χρόνο μετά την απόπειρα και παραμένει αυξημένος εφ’όρου ζωής.
6ος μύθος: «Οι άνθρωποι που αυτοκτονούν θέλουν πραγματικά να πεθάνουν»
Οι άνθρωποι που αυτοκτονούν νιώθουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο κι ότι ο θάνατος είναι η μόνη λύση που έχουν. Ωστόσο τις περισσότερες φορές έχουν αμφιθυμικά συναισθήματα για την αυτοκτονία, δηλαδή εκτός από την επιθυμία για θάνατο υπάρχει κι η επιθυμία για ζωή. Αφενός αισθάνονται παγιδευμένοι σε μια επώδυνη πραγματικότητα και καταφεύγουν στην αυτοκτονία αναζητώντας ένα τρόπο «διαφυγής». Αφετέρου εύχονται να λυνόντουσαν με κάποιο τρόπο τα προβλήματά τους και να μπορούσαν να «σωθούν».
7ος μύθος: «Τα παιδιά δεν αυτοκτονούν»
Η συχνότητα των αυτοκτονιών στην παιδική
ηλικία είναι μικρή. Ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί
αυτοκτονίες παιδιών. Στους εφήβους και τους νέους ενήλικες η συχνότητα
των αυτοκτονιών αυξάνει.
[Πηγή boro.gr]
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Από τον ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε./Περιοχή Κοζάνης ανακοινώνεται ότι :
Για την πρόσληψη προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου
Ο
Εμπορικός Σύλλογος Πτολεμαΐδας – Εορδαίας ανακοινώνει ότι στα
καταστήματα της Πτολεμαΐδας, θα υπάρξει ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ, από 05/06
έως15/06, προσφέροντας καλύτερες τιμές στα προϊόντα και τα εμπορεύματά
τους.
Στις εφορίες θα αποστέλλονται οι οφειλές για το 2012
