Oι πρώτες 35 μέρες των «νέων» (του Μιχάλη Αγραφιώτη)

Πέρασε ο μήνας προσαρμογής για τους νέους αιρετούς. Διένυσαν τον πρώτο μήνα της περιόδου χάριτος, που συνήθως διαρκεί τρεις με πέντε μήνες. Τα πρώτα δείγματα γραφής δείχνουν ότι δεν άγγιξαν το ιδανικότερο ως προς την αποφασιστικότητα των κινήσεων, εντούτοις μέχρι στιγμής επιδεικνύουν εντονότερη δυναμική σε σχέση με τους προκατόχους τους που ασκούσαν πολιτική μετρίων τόνων. Συμμάζεμα, νοικοκύρεμα, καταγραφή και σχεδιασμός είναι τα βήματα που οφείλουν να ακολουθήσουν, ενώ το ζητούμενο από τούδε και στο εξής είναι η αποκατάσταση των αδικιών.

Από πλευράς Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας φαίνεται ότι ο Θόδωρος Καρυπίδης προσαρμόστηκε στα καθήκοντά του, γνωρίζει τα προβλήματα της περιοχής και έχει πολιτική κατεύθυνση, στόχο και άποψη γι’ αυτό που θέλει να πράξει. Μέχρι στιγμής, το αδύνατο σημείο του είναι ότι δεν υπάρχει σημείο επαφής με την κυβέρνηση, κάτι το οποίο αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσει να διεκπεραιώσει τρέχουσες και πάγιες διαδικασίες. Λύση είναι είτε να περιμένει να αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες στην κεντρική πολιτική σκηνή, ή να απαιτήσει πολιτικά η κυβέρνηση να αποδώσει ότι της αξίζει.

Αναφορικά ένα από τα τρέχοντα ζητήματα που χρειάζεται η συνδρομή της κεντρικής κυβέρνησης και δη του Υπουργείου Υγείας είναι η έλλειψη γιατρών στα νοσοκομεία της περιοχής, φαινόμενο που θα ενταθεί μέσα στους επόμενους μήνες. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται σκληρός πολιτικός χειρισμός του θέματος, γιατί όπως φαίνεται καθαρά οι διοικητικοί παράγοντες όπως η ΥΠΕ και οι διοικητές των νοσοκομείων δεν έχουν πρόθεση να διορθώσουν τα πράγματα και συμβάλλουν με τη σειρά τους στον αποδεκατισμό της δημόσιας Υγείας. Επόμενο ζήτημα είναι η καταπολέμηση της ανεργίας που στο σημείο αυτό χρειάζεται κατάρτιση σχεδιασμού και μέχρι κεραίας αξιοποίηση των προγραμμάτων ΣΕΣ, ΕΣΠΑ και όλων όσων πρόκειται να τρέξουν την επόμενη περίοδο και δεν αξιοποίησαν οι τοπικές αρχές.

Σε επίπεδο πρώτου βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης το ζητούμενο είναι η εξομάλυνση των προβλημάτων της καθημερινότητας. Επειδή τα χρήματα δεν αρκούν πρέπει να αντληθούν από άλλες πηγές, κάτι το οποίο οι προηγούμενοι δεν το τόλμησαν. Διακρίνεται μέχρι στιγμής αρρυθμία σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας που οφείλεται μεν στην προσαρμογή, αν δεν στρώσει όμως η κατάσταση μέσα στο επόμενο τρίμηνο τότε μην περιμένουμε πολλά. Τον αρχικό ενθουσιασμό θα συνεπάρουν οι ασχολίες για την καθημερινότητα και έπειτα η ρουτίνα και η απογοήτευση. Άρα, αυτό που χρειάζεται για να καταπολεμηθεί η αδράνεια είναι η αλλαγή πλεύσης και η άρτια οργάνωση των Δήμων σε όλα τα επίπεδα.

Είναι γεγονός ότι δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά από τους αιρετούς γιατί είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν, είτε δεν τους αφήνουν. Όμως δεν είναι απαίτηση η περιοχή να μετατραπεί με μαγικό ραβδί σε παράδεισο αλλά τουλάχιστον να υπάρξει ένας προγραμματισμός μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, λόγου χάριν ενός έτους, να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες και να φτάσουμε στα επίπεδα των άλλων περιφερειών. Όταν όλη η Ελλάδα θεωρεί ότι η περιοχή είναι πιο πλούσια από την Εκάλη, την ίδια ώρα που νοσούν τα πάντα στην περιοχή, αυτό αποτελεί ένα ισχυρό παράδειγμα για την διαστρεβλωμένη εικόνα που επικρατεί. * kozan.gr