Ο Μπιγκ Ντάντι Πόλιτ, πλούσιος ιδιοκτήτης φυτείας, είναι ανήσυχος για το μέλλον του μικρού του γιου Μπρικ, που είναι αλκοολικός και παντρεμένος χρόνια με τη Μάγκι, με την οποία δεν έχει ακόμη αποκτήσει παιδιά, ενώ ο μεγάλος του γιος Γκούπερ κι η σύζυγός του Μέι περιμένουν το τέταρτο παιδί. Ο Μπιγκ Ντάντι αγνοώντας το γεγονός ότι πρόκειται σύντομα να πεθάνει από καρκίνο ετοιμάζεται να παρευρεθεί στο δείπνο των εξηκοστών πέμπτων γενεθλίων του. Κατά τη διάρκεια των εορτασμών όμως μια σειρά γεγονότων οδηγούν τον Μπιγκ Ντάντι να ανακαλύψει την αλήθεια πάνω στις σεξουαλικές προτιμήσεις του γιου του Μπρικ και το λόγο για τον οποίο προσπαθεί να πνίξει τον πόνο του στο αλκοόλ και για τον οποίο δείχνει αδιαφορία στην πανέμορφή του σύζυγο. Η σύγκρουση πατέρα και γιου πρόκειται να αλλάξει τις ζωές όλων.
Θρυλική μεταφορά του θεατρικού έργου του Τένεσι Ουίλιαμς, που είχε πρωτοανέβει στο Μπρόντγουει το 1955 με τους Μπεν Γκαζάρα και Μπάρμπαρα Μπελ Γκέντες, κερδίζοντας το βραβείο Πούλιτζερ. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ένας από τους πιο πρωτοποριακούς σκηνοθέτες της εποχής του, ο Ρίτσαρντ Μπρουκς (Η ζούγκλα του μαυροπίνακα(1955), Έλμερ Γκάντρι (1960), Εν ψυχρώ (1968), μετά την άρνηση του Τζορτζ Κιούκορ, καθώς η εταιρία παραγωγής MGM είχε αφαιρέσει από το πρωτότυπο θεατρικό σχεδόν όλες τις ξεκάθαρες ομοφυλοφιλικές αναφορές του βασικού ήρωα. Ο πρώτος ανδρικός ρόλος είχε προταθεί στους Τζέιμς Ντιν, που δεν πρόλαβε γιατί έφυγε νωρίς και στους Έλβις Πρίσλει, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Ρόμπερτ Μίτσαμ, Μπεν Γκαζάρα, όλοι τους όμως αρνήθηκαν. Για τον πρώτο γυναικείο ρόλο προτάθηκαν οι Μέριλιν Μονρόε, Λάνα Τάρνερ και Γκρέις Κέλι, οι οποίες αρνήθηκαν και αυτές. Ο σκηνοθέτης ήθελε τους Τόνι Φραντζιόζα και Άβα Γκάρντνερ, ωστόσο το στούντιο προτίμησε τους Πολ Νιούμαν και Ελίζαμπεθ Τέιλορ, στη μοναδική στα χρονικά κινηματογραφική τους συνύπαρξη. Η MGM προόριζε να γυρίσει την ταινία ασπρόμαυρη, όπως γίνονταν με κάθε μεταφορά θεατρικού του Ουίλιαμς μέχρι τότε, ο Μπρουκς όμως επέμενε στο έγχρωμο ώστε να τονιστούν τα βιολετιά μάτια της Τέιλορ και τα πράσινα του Νιούμαν.