Με την παρουσία αρκετών ευαίσθητων πολιτών έγινε την Παρασκευή 27/1 στο Βελβεντό, η παρουσίαση της μελέτης για την ορνιθοπανίδα της λίμνης Πολυφύτου.Η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ΚΠΕ Βελβεντού, το οποίο μαζί με την Περιφέρεια διοργάνωσαν την εκδήλωση (με την υποστήριξη της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης και του Υ.Η.Σ Πολυφύτου).
Ο μελετητής κ. Δ. Μπούσμπουρας, βιολόγος με μακρά εμπειρία στις έρευνες πεδίου στη Δυτική Μακεδονία (και σ’ όλη τη χώρα) παρουσίασε με στοιχεία και καταπληκτικές φωτογραφίες τον πολύ σημαντικό – και άγνωστο- φτερωτό πλούτο της τεχνητής λίμνης. Στην ευρύτερη περιοχή καταγράφηκαν 128 είδη πουλιών, περίπου το 1/3 των ειδών που απαντούν στην Ελλάδα.
Μεταξύ αυτών αργυροπελεκάνοι (περισσότεροι από 100 σε μόνιμη βάση), ερωδιοί, κορμοράνοι, μαυροπελαργοί, χρυσογέρακα, πετρίτες, αετογερακίνες, φιδαετοί, χαλκόκοτες, μελισσοφάγοι κλπ. Μερικά από τα είδη αυτά είναι σπάνια ή και απειλούνται με εξαφάνιση. Η περιοχή επίσης αποτελεί μεταναστευτικό διάδρομο ακόμη και ειδών των υφάλμυρων περιοχών όπως το φοινικόπτερο (φλαμίγκο) και η αβοκέτα. Η λίμνη κατά τον κ. Μπούσμπουρα συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για να ενταχτεί στις Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά (ΣΠΠ) και συνεπώς πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες στην κατεύθυνση αυτή.
Εντύπωση προκάλεσε η απουσία των αρμόδιων υπηρεσιών και των τοπικών Αρχών που αν και προσκλήθηκαν δεν ήρθαν. Εξαίρεση ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Σόκουτης, που αναφέρθηκε στα προγραμματιζόμενα έργα στην κοιλάδα της λίμνης και στον ορεινό όγκο Πιερίων - Καμβουνίων (βιολογικοί καθαρισμοί, νέο κτήριο ΚΠΕ Βελβεντού, κλπ), ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Κύρινας, εκπρόσωπος της «Εναλλακτικής Δράσης» και ο διευθυντής του ΥΗΣ Πολυφύτου κ. Παναγιωτίδης.
Το ΚΠΕ Βελβεντού δια στόματος του προϊσταμένου Κ. Σαμαρά υποσχέθηκε ότι θα συμβάλει με προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην ενημέρωση των μαθητών και κατοίκων της παραλίμνιας ζώνης, και όχι μόνο.
Από πλευράς Οικολογικής Κίνησης οι κ. Τσικριτζής και Ρήγας τόνισαν την ανάγκη ενιαίας διαχείρισης του Αλιάκμονα, (για τον οποίο ακόμη δεν έχει εκπονηθεί προσχέδιο Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής !), αλλά και αναθεώρησης της φιλοσοφίας των μεγάλων φραγμάτων (ειδικά στον κορεσμένο Αλιάκμονα). Ανέφεραν ακόμη ότι τέτοιες μελέτες βιοποικιλότητας πρέπει να γίνουν και για την περιοχή Natura 2000 των Πιερίων. Επισήμαναν ακόμη ότι πέραν της ανάδειξης – προβολής της πλούσιας ορνιθοπανίδας του Αλιάκμονα, μείζον ζήτημα παραμένει η προστασία της από τις ανθρωπογενείς πιέσεις. Αναφέρθηκαν κρούσματα παράνομου κυνηγιού, αυθαίρετων μπαζωμάτων (Κρανίδια), ρύπανσης του ποταμού, ανεξέλεγκτης απόρριψης σκουπιδιών από ασυνείδητους, καθώς και καταστροφή των καλαμιώνων και άλλων παρόχθιων περιοχών (συστάδες δέντρων με λεύκες –πλατάνια κλπ) που είναι πολύτιμες για τα πουλιά.
Κοινή τέλος ήταν η διαπίστωση ότι με τη συνεργασία, την ενημέρωση των παραλίμνιων κοινοτήτων και την αρωγή των οργανώσεων των πολιτών μπορούν να γίνουν πράξη οι προτάσεις της μελέτης για τη διαχείριση και ανάδειξη του υγροτόπου και της ευρύτερης περιοχής.