Παράκληση – προσφυγή στην Παναγία υιοθετώντας την κραυγή του ιερού υμνογράφου: ‘’σπεύσον, απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων’’, τελέσαμε (2-7-2015)
στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού, συνδυάζοντας τη
μνήμη ‘’της εν Βλαχέρναις Καταθέσεως της τιμίας Εσθήτος της Υπεραγίας
Θεοτόκου’’ με το δράμα και το Γολγοθά που ‘’υπό το πλήθος των ημών πταισμάτων’’ περνά ο λαός και η πατρίδα μας στη θέση και τη σχέση μας με τους άλλους λαούς και τα άλλα έθνη.
Προσφεύγομε (για μια ακόμα φορά με κραυγή αγωνίας) στην Παναγία, ζητάμε την προστασία και παρεμβολή της στα ανθρώπινα (που η συλλογική και κατ’ εξακολούθηση αποστασία μας από το Ευαγγέλιο του Χριστού τα έκαμε φρικτά και αντιανθρώπινα) καταφεύγοντας κάτω από την ιερή Εσθήτα της, όπως έπραττε (και εξακολουθεί να πράττει) πάντα η Εκκλησία στη δισχιλιετή πορεία της μέσα στον κόσμο.
Η Παναγία
που είναι η ‘’των ανθρώπων βοήθεια’’ περιέπει με την τιμία Εσθήτα της
το ανθρώπινο γένος ‘’από λιμού τε και σεισμού, και εμφυλίου πολέμου
πάντοτε’’ (Στιχηρό προσόμοιο εις τον Εσπερινόν 2 Ιουλ.)
οδηγώντας τα έθνη στη συμφιλίωση, τη συνεργασία, την αλληλοενίσχυση
(μηδείς το εαυτού ζητείτω αλλά το του εταίρου έκαστος) και την ενότητα
εν Χριστώ, επαναφέροντας σε όλους ‘’το πρωτόκτιστον ημών θείον αξίωμα’’.
Στον περιφερειακό προς το σπίτι μου συνάντησα ένα ροδακινοπαραγωγό: ‘’άκουσα τη λειτουργία στο χωράφι, ο Θεός να βάλει το χέρι του, αυτός πλέον είναι η μόνη μας ελπίδα’’, είπε και πήγε να δακρύσει…
Έψαλαν στο Αναλόγιο ο Ιωάννης Παπαγόρας, ο Γεώργιος Καραγιάννης και η Δήμητρα Κίτση-Βαλωμά.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
2-7-2015