STOP στην καύση των καλαμιώνων από τον Φορέα Διαχείρισης Πρεσπών
Προσπάθεια για να σταματήσει η χρόνια τακτική των παραγωγών να καίνε τα καλάμια στις αγροτικές εκτάσεις, θέτοντας σε κίνδυνο το Εθνικό Πάρκο των Πρεσπών, καταβάλλει ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Πρεσπών, ζητώντας την ενεργό συμμετοχή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στον έλεγχο των πυρκαγιών.
Όπως καταγράφεται σε σχετική ανακοίνωση του Φορέα, η άνοιξη του 2012, μέχρι στιγμής, έχει σημαδευτεί από σημαντικές και πολυάριθμες φωτιές σε διάφορες τοποθεσίες του Εθνικού Πάρκου Πρεσπών.
«Στις εκβολές του καναλιού του Λευκώνα, κτηνοτρόφος της περιοχής βρέθηκε αντιμέτωπος με τη φωτιά που πλησίαζε επικίνδυνα στη στάνη και τα βοοειδή του. Η φωτιά αυτή απείλησε επίσης και βάρκες που ήταν αραγμένες στην ακρολιμνιά, τις οποίες με δυσκολία κατάφεραν να σώσουν οι φύλακες του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πρεσπών σε συνεργασία με κατοίκους της περιοχής, εκπροσώπους του δήμου και πυροσβέστες» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Οι εστίες φωτιάς εντοπίζονταν η μία μετά την άλλη, κατακαίγοντας ή απειλώντας να κάψουν πολύτιμα ανθρωπογενή και φυσικά στοιχεία. Σοβαρότατος εξάλλου, σύμφωνα με τον Φορέα, υπήρξε ο κίνδυνος να καούν ολοκληρωτικά τα δάση που εκτείνονται στην παρόχθια ζώνη του ρέματος Καλλιθέας-Πλατέος και της λίμνης Μεγάλη Πρέσπα, που αποτελούν Προστατευόμενους Φυσικούς Σχηματισμούς του Πάρκου.
Σύμφωνα με την Τριανταφυλλιά Γκώγκου, από το τμήμα Πληροφόρησης, Δημοσιότητας και Εκπαίδευσης του Φορέα, η καύση των καλαμιώνων αποτελεί για τους παραγωγούς της Πρέσπας μια παραδοσιακή δραστηριότητα που πρέπει όμως να εξαλειφθεί.
«Δύσκολα αλλάζει βέβαια αυτή η νοοτροπία αλλά προσπαθούμε, με συνεχή ενημέρωση, να τους πείσουμε ότι δεν υπάρχει κανέναν λόγος να καίνε τα υπολείμματα των καλλιεργειών» εξηγεί η κ.Γκώγκου.
Σημειώνεται ότι, αν δεν καούν τα υπολείμματα των καλλιεργειών και οι καλαμιώνες στα αποστραγγιστικά κανάλια, προστατεύουν το έδαφος από τη διάβρωση, μειώνοντας έτσι τις απώλειες θρεπτικών συστατικών, λειτουργούν ως θερμομονωτικό σώμα και βοηθούν στη διατήρηση της υγρασίας των εδαφών με αποτέλεσμα την καλύτερη ανάπτυξη του σπόρου, όπως και στην ανάπτυξη διαφόρων μικροοργανισμών που ζουν στο έδαφος και συμβάλλουν στη γονιμότητά του.
Αντίθετα, με την καύση αφαιρείται από το έδαφος σημαντικό μέρος γόνιμων στοιχείων, υποβαθμίζεται η ποιότητα του εδάφους και των νερών της λίμνης, επιβαρύνεται η ατμόσφαιρα με διοξείδιο του άνθρακα και ρύπους, κατακαίγονται τα παρόχθια δάση των ρεμάτων και των λιμνών και καταστρέφονται οι φωλιές χρήσιμων για τη γεωργία μικρών θηλαστικών και πουλιών που ζουν ανάμεσα στους θάμνους.
Σύμφωνα με το Φορέα Διαχείρισης, μετά την καύση, ο περιορισμός των καλαμιώνων είναι προσωρινός, καθώς αναπτύσσονται και πάλι σε λίγες εβδομάδες, ενώ την επόμενη άνοιξη τα καλάμια παράγουν περισσότερους βλαστούς, που σημαίνει ότι επεκτείνονται περισσότερο.
