Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου μιλάει για τις δύσκολες στιγμές της καριέρας της
Η ηθοποιός που ξεκίνησε την καριέρα της από τη «Λάμψη» έχει μια ζωή
γεμάτη συγκινήσεις, μεγάλους έρωτες και σημαντικές δουλειές, όπως η
φετινή, με την παρθενική της εμφάνιση στο Εθνικό Θέατρο.
Η Αλεξάνδρα είναι μια γυναίκα ευδιάθετη, χαμογελαστή, με το ίδιο άσβεστο πάθος για την υποκριτική όπως εκείνο που χαρακτήριζε το ξεκίνημά της. Αυτή την περίοδο κάνει τη μεγαλύτερη επιθυμία της πραγματικότητα πρωταγωνιστώντας στην παράσταση «Πρόβα Νυφικού», που ανέβηκε χθες(22/2) στο Εθνικό Θέατρο.
Όπως όμως δηλώνει η ίδια σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», έχει ζήσει στην καριέρα της και δύσκολες στιγμές. «Υπήρξε μια εποχή που το «σύστημα» είχε υπερφορτώσει και πάθαινα κρίσεις πανικού. Είχα μπλοκαριστεί τόσο που είχα συνεχώς ταχυκαρδίες, εφιδρώσεις και δεν επικοινωνούσα καλά με τους γύρω μου. Αισθανόμουν ότι δεν είμαι καλά, γι' αυτό και κάθε βράδυ μόλις τελείωνα τα γυρίσματα για το «Φιλί της Ζωής» κατέληγα στο νοσοκομείο. Οι γιατροί με είχαν μάθει. Κάποιο πρωί με είδε ο Φίλιππος Σοφιανός σε αυτά τα χάλια και με στέλενει σ' έναν ψυχίατρο, ο οποίος μου έδωσε μια αγωγή και σιγά-σιγά επανήλθα. Έκτοτε, είδα πολύ κόσμο να καταρρέει από πανικό και μάλιστα να μην γνωρίζει τι ακριβώς είναι αυτό που του συμβαίνει.
Η Αλεξάνδρα είναι μια γυναίκα ευδιάθετη, χαμογελαστή, με το ίδιο άσβεστο πάθος για την υποκριτική όπως εκείνο που χαρακτήριζε το ξεκίνημά της. Αυτή την περίοδο κάνει τη μεγαλύτερη επιθυμία της πραγματικότητα πρωταγωνιστώντας στην παράσταση «Πρόβα Νυφικού», που ανέβηκε χθες(22/2) στο Εθνικό Θέατρο.
Όπως όμως δηλώνει η ίδια σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», έχει ζήσει στην καριέρα της και δύσκολες στιγμές. «Υπήρξε μια εποχή που το «σύστημα» είχε υπερφορτώσει και πάθαινα κρίσεις πανικού. Είχα μπλοκαριστεί τόσο που είχα συνεχώς ταχυκαρδίες, εφιδρώσεις και δεν επικοινωνούσα καλά με τους γύρω μου. Αισθανόμουν ότι δεν είμαι καλά, γι' αυτό και κάθε βράδυ μόλις τελείωνα τα γυρίσματα για το «Φιλί της Ζωής» κατέληγα στο νοσοκομείο. Οι γιατροί με είχαν μάθει. Κάποιο πρωί με είδε ο Φίλιππος Σοφιανός σε αυτά τα χάλια και με στέλενει σ' έναν ψυχίατρο, ο οποίος μου έδωσε μια αγωγή και σιγά-σιγά επανήλθα. Έκτοτε, είδα πολύ κόσμο να καταρρέει από πανικό και μάλιστα να μην γνωρίζει τι ακριβώς είναι αυτό που του συμβαίνει.