Εκδήλωση Μνήμης για τα Παλαιά Εστιατόρια της πόλεως, τους Ανθρώπους και τις Ιστορίες τους …

Τοπική αυτοπεποίθηση, απαραίτητη σήμερα όσο ποτέ πριν …

Χτες:
Πολλές φορές, αναφερόμαστε στο χθες και σε μνήμες που μας συνδέουν με τις παλιότερες γενιές και με την ιστορία του τόπου μας.

Αυτές οι μνήμες όταν είναι ευχάριστες, συχνά διαθέτουν … και αρώματα γεύσεων.
Τέτοιες είναι οι μνήμες, οι εικόνες και οι αναμνήσεις της Κοζάνης από εστιατόρια & ταβέρνες, που άφησαν εποχή στο πέρασμα του χρόνου.

Οι μνήμες αυτές αποτυπώνονται και διαδίδονται  στις σύγχρονες γενιές, όχι πολύ συχνά δυστυχώς, μέσα από άρθρα σε τοπικές εφημερίδες, βιβλία αλλά και αποσπασματικά σε διαδικτυακές αναρτήσεις. Γνωστά πρόσωπα της ζωής της πόλης, με πάθος και μεγάλη αδυναμία στην παραδοσιακή διατροφή έχουν σηκώσει στις πλάτες τους με πολύ κόπο και μεράκι, την προσπάθεια να καταγράψουν πολλές από τις πτυχές του χτες στο σήμερα.

Σήμερα:
Η τοπική αυτοπεποίθηση αποτελεί όπλο ενάντια στις σύγχρονες συνθήκες. Χτίζεται ως διαδικασία με συνεργασίες και δράσεις που ενισχύουν τις σχέσεις των τοπικών κοινωνιών ….

Τα κοινωνικά δίκτυα συχνά λειτουργούν ως κίνητρο δημοσιοποίησης στιγμών του παρελθόντος, ειδικά όταν αυτές αποτελούν φωτεινά τους σημεία !
Μέσα από το Facebook λοιπόν ξεκίνησε εδώ και μήνες μια προσπάθεια, να θυμηθούμε ή/και να γνωρίσουμε μέσα από το πνεύμα και την ατμόσφαιρα των παλιών εστιατορίων της πόλης (έως και τη δεκαετία του 80) τους ανθρώπους και τις διαδρομές τους μέχρι σήμερα … Όταν το … Κοζανίτικο slow food ήταν ο κύριος λόγος να συναντώνται οι παρέες …

Αύριο !
Μπορεί η Κοζάνη να δημιουργήσει  ένα νέο δελεαστικό και σύγχρονο εργαλείο επιχειρηματικότητας, πολιτισμού και τουρισμού βασισμένο στις γεύσεις & στη γαστρονομία; 

Είμαστε ώριμοι  ως κοινωνία και επιχειρηματική αγορά για κάτι δυνατό που να μας βάλει στο χάρτη των εθνικών ή και διεθνών εκδηλώσεων ;
Πόσο πιστεύουμε στη δύναμη και την ποιότητα των τοπικών μας τροφίμων και προϊόντων ;
Πόσο πιστεύουμε στη δυνατότητα να γεννηθεί κάτι νέο και μεγαλύτερο ;
Υπάρχουν οι χρηματοδοτήσεις και οι συνθήκες ;
Πιστεύουμε στην κανονική ζωή και διατροφή  που πατάει στην παράδοση και τον σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη ;
Παρακολουθούμε τις σύγχρονες επιστημονικές και κοινωνικές τάσεις (εθνοβιολογία, εθνοβοτανική, οικολογική αγροδιατροφή κλπ) που υποστηρίζουν ένα περισσότερο γήινο τρόπο ζωής και διατροφής ;
Πόσος κόσμος έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί την ανάγκη να προστατευτεί η διατροφική παράδοση και ο πολιτισμός της περιοχής αρχικά και στη συνέχεια η ανάγκη να προστατευτούν οι τοπικές διατροφικές παραδόσεις και οι τοπικοί πολιτισμοί, απέναντι στη βιομηχανοποίηση της γεωργίας και την πολιτιστική ομογενοποίηση που προσπαθεί να επιβάλει η οικονομική παγκοσμιοποίηση ;

Slow ή fast food ;
Οι μνήμες από την αναβίωση της ατμόσφαιρας και του πνεύματος του παλιού εστιατορίου μπορούν να περάσουν φιλικά και γόνιμα στις  νέες γενιές ;