Παγκόσμια Διάκριση Ποίησης για την Βουδούρη Σουλτάνα από το Μικρόκαστρο

Στις 3 και 4 Μαΐου 2014 θα πραγματοποιηθεί στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης το Γ” Παγκόσμιο συνέδριο Αμφικτυόνων με θέμα (Ο λόγος ο Ελληνικός φως της Οικουμένης) με ομιλητές Ελληνικές και Ξένες προσωπικότητες και συμμετοχή μελών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το συνέδριο θα πλαισιωθεί από μουσικά και χορωδιακά σχήματα – θεατρικά δρώμενα και με παράλληλη έκθεση έργων ζωγραφικής του Συλλόγου Αποφοίτων Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.

Επίσης κατά την διάρκεια του συνεδρίου θα γίνει και η απονομή των βραβείων του Παγκόσμιου ποιητικού διαγωνισμού με το ίδιο θέμα και θα τιμηθούν προσωπικότητες και φορείς για την πολιτιστική και κοινωνική τους προσφορά.

Παγκόσμια Διάκριση Ποίησης πέτυχε η Βουδούρη Σουλτάνα από το Μικρόκαστρο η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Αλκαίου, στον Δ’ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού , με θέμα : « Ο Λόγος ο Ελληνικός ,Φως της Οικουμένης».

Ο Αστερισμός μιας δύναμης

Στέκεσαι εδώ κι αιώνες… πάνω σ’ αυτό το τιμημένο χώμα ,δίπλα σ’ αυτή την αρμύρα , και κάτω απ’ τον ίδιο πάντοτε ουρανό. Μοιάζεις με τον αστερισμό εκείνον ,που τον ονόμασαν οι πιο παλιοί ,αστερισμό του Δία. Στα μονοπάτια των δρόμων σου ,περπάτησαν άρματα πολλά. Σφαγιάστηκαν αθώοι ,σφαγιάστηκαν άδικα ,κορμιά. Μυήθηκαν οι άμαθοι ,γνώρισαν οι μοιραίοι πως όλα στο διάβα χάνονται ,πως φεύγουν ακόμη κι οι Σπουδαίοι. Πως τ’ απομεινάρια και τα χνάρια της ομορφιάς , δεν ξεθωριάζουν με το χρόνο… ξαναγεννιούνται στις καρδιές των πιο μικρών , των πιο όμορφων ,των πιο γενναίων. Κι είναι αλήθεια… ως τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα , και μέχρι εκεί που σχηματίζεται απ’ όλους ο σταυρός , πως ήσουνα για όλους τους ,ένας αμύθητος ,ένας σπουδαίος θησαυρός. Μα εσύ ,τ’ απλά εζήτησες… και για τ’ απλά υπάρχεις. Γεννήθηκες απτόητη ,σκληρή μπροστά σε οποιοδήποτε εχθρό… γιατί ανάβρυζε απ’ τα βάθη σου η ευλογία εκείνη , που οδηγεί τους ταπεινούς στην πιο μεγάλη καλοσύνη. Κι αν τα σπαθιά που σου ‘μπηξαν ήταν βαριά και ξένα , σε μακρινό λοφίσκο κείτονται ,όλα τα περασμένα. Κι οι άνθρωποι που εχάθηκαν ,πάντα μαζί σου μένουν , κι ας τους σκεπάζει τ’ άγιο χώμα σου απ’ το δικό σου άνεμο ,μοιάζει ακόμη ν’ αναπνέουν.

ΠΗΓΗ sierafm.gr