Την «γουρουνοχαρά», ένα από τα παλιότερα έθιμα του Βοϊου, κάνουν προσπάθεια οι Διλοφίτες να αναβιώσουν και έτσι να τους δίνεται η ευκαιρία γι ένα ακόμη αντάμωμα στο αγαπημένο τους χωριό.
Υπενθυμίζεται ότι το έθιμο αφορά το σφάξιμο του γουρουνιού και την προετοιμασία του χοιρινού κρέατος για το χειμώνα, αλλά αυτό εξελίσσονταν σε γιορτή με τη συμμετοχή συγγενών και φίλων. Μετά το γδάρσιμο, άρχιζε το κόψιμο του λίπους (παστού), για να γίνει έπειτα το κόψιμο του κρέατος σε μικρά τεμάχια και οι καλεσμένοι είχαν την ευκαιρία να γευθούν το αποτέλεσμα του παστού λίπους, που έλιωνε, τις «τσιγαρίδες». Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε να λέγετε "γουρουνοχαρά ή γουρνοχαρά" γιατί η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι, τη χαρά και τη διασκέδαση σε μια εποχή που έλειπαν ακόμη κι όσα σήμερα θεωρούμε δεδομένα, όπως η τηλεόραση!