Απόφαση – παρωδία
Τα μέλη της Πειθαρχικής Επιτροπής της Super League είναι βέβαιο ότι κατέχουν πτυχίο Νομικής (όσες αμφιβολίες κι αν αφήνει το σκεπτικό με το οποίο καταδίκασαν σε υποβιβασμό τον Ολυμπιακό Βόλου και την Καβάλα). Ως πτυχιούχοι Νομικής λοιπόν, δεν μπορεί, θα γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον ότι το συγκεκριμένο σκεπτικό είναι πολύ εύκολο να γίνει κομμάτια και θρύψαλα, ακόμη κι από πρωτοετείς φοιτητές της ίδιας σχολής.
Όταν τα σημεία εκκίνησης μιας δικαστικής έρευνας αντιμετωπίζονται ως αποδεικτικά στοιχεία για να αιτιολογηθεί μια καταδικαστική απόφαση, παρέλκει κάθε άλλη εξήγηση, αναφορά, επιχειρηματολογία.
Τα ζητήματα που προκύπτουν από αυτή την απόφαση – παρωδία είναι άλλα:
1) Στις εντολές ποίων υπάκουσαν οι κύριοι της Πειθαρχικής Επιτροπής;
► Των νόμων, διατάξεων και κανονισμών που διέπουν την ύπαρξη και λειτουργία του ελληνικού ποδοσφαίρου; Αδύνατον. Δεν υπάρχει νόμος που να προβλέπει τιμωρία χωρίς αποδείξεις.
► Των συνειδήσεών τους; Μόνο εκείνοι γνωρίζουν…
► Της ΟΥΕΦΑ; Απίθανο. Μπορεί η όλη εμπλοκή της να εδράζεται στα… διαφυγόντα κέρδη των στοιχηματικών εταιριών (με τις οποίες προφανώς η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική συνομοσπονδία έχει κοινά συμφέροντα), ωστόσο οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Μισέλ Πλατινί (και μάλιστα επί ελληνικού εδάφους) δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία: «Καμία καταδίκη χωρίς συγκεκριμένες αποδείξεις».
► Των ελληνικών ποδοσφαιρικών αρχών; Ανάξιο και να το υποθέσει κανείς. Χρόνια ολόκληρα το ελληνικό ποδόσφαιρο βρωμάει και ζέχνει. Ποδοσφαιρικές χούντες, «σφαγές» ομάδων, διαιτητικά «χειρουργεία», «χάρτινα» πρωταθλήματα, τερατώδεις διοικητικές ή πειθαρχικές αποφάσεις (συχνά καθ’ υπαγόρευση ισχυρών ποδοσφαιρικών και οικονομικών παραγόντων), «παράγκες», «καλύβες», συμμορίες, στησίματα, κομπίνες, απάτες, είναι στην ποδοσφαιρική ημερήσια διάταξη, δεκαετίες τώρα. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά κάθε ποδοσφαιρόφιλος στον τόπο αυτό. Όπως γνωρίζει και ότι όλα αυτά τα «λουλούδια» ανθίζουν με την ανοχή (αν όχι και με την καλλιέργεια) των ποδοσφαιρικών αρχών.
► Της πολιτικής ηγεσίας του τόπου; Πιθανόν. Η καταδίκη των δύο συγκεκριμένων ομάδων, ίσως και 2-3 ακόμη, προσφέρει (αστεία μεν, πιασιάρικα δε, με τη βοήθεια και της κατάλληλης προπαγάνδας) επιχειρήματα περί ποδοσφαιρικής κάθαρσης και μάλιστα σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση (ευρισκόμενη στο ιστορικό χαμηλό κυβερνητικής δημοφιλίας, από τότε που ανακαλύφθηκαν οι δημοσκοπήσεις) έχει ύψιστη ανάγκη να παρουσιάσει μια κάποια «επιτυχία».
2) Ποιά θα είναι η συνέχεια;
Θα ασκηθούν κι άλλες πειθαρχικές διώξεις; Ποιες και πότε; Θα τιμωρηθούν με υποβιβασμό κι άλλες εμπλεκόμενες ομάδες; Πόσες και ποιές; Και με ποιο σκεπτικό;
Ακριβείς απαντήσεις δεν μπορεί να δώσει κανείς. Μπορεί όμως να υποθέσει ότι ποινές ανάλογες είναι πιθανόν να επιβληθούν και σε λίγες ακόμη περιπτώσεις, αποκλείεται όμως να επεκταθούν και σε άλλες εμπλεκόμενες ομάδες, μεγαλύτερης λαϊκής βάσης και οικονομικής επιφάνειας. Αυτές θα απαλλαγούν, χωρίς να αποκλείεται και η πιθανότητα να μην κατηγορηθούν καν!
Πόθεν προκύπτει αυτή η βεβαιότητα; Μα από τα επανειλημμένα δείγματα γραφής που έχει δώσει η ελληνική πολιτεία και τα συντεταγμένα όργανά της, από τότε που υφίσταται ελληνικό κράτος. Η απόδοση επιλεκτικής δικαιοσύνης είναι πάγια τακτική όχι μόνο στα τακτικά δικαστήρια αλλά και στα αθλητικά, από την αθώωση των υπευθύνων για υπόθεση «λουλούδια» που συντάραξε το ελληνικό ποδόσφαιρο το 1976, μέχρι τη σκανδαλώδη κατάληξη της περίφημης υπόθεσης Βάλνερ, προ τριετίας.
Αν πιστεύει κανείς ότι η υπόθεση των «στημένων» μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για την αποκατάσταση της ευνομίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο (και μόνο, κατ’ αντίθεση με τα όσα συμβαίνουν παντού στην ελληνική κοινωνία), μπορεί να κοιταχθεί στον καθρέφτη και να δει έναν ακόμη αφελή συνάνθρωπό μας.
Η αιτιολόγηση της απόφασης για υποβιβασμό του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Η ανεξάρτητη δικαιοσύνη -ως συνήθως- θα θριαμβεύσει και πάλι, το περί δικαίου αίσθημα -ως συνήθως- θα ικανοποιηθεί και πάλι, κάποιοι γνωστοί παράγοντες θα συνεχίσουν να… εξυγιαίνουν το ποδόσφαιρο, κάποιοι γνωστοί δικηγόροι θα συνεχίσουν να εμφανίζονται περισσότερο παπαρολογώντας στα κανάλια και λιγότερο επιχειρηματολογώντας στις δικαστικές αίθουσες, κάποιοι γνωστοί δημοσιογράφοι θα συνεχίσουν να εκπροσωπούν όχι το Μέσο που εργάζονται στον τομέα εργασίας τους αλλά το αντίθετο και όλοι μαζί θα χαμογελούν πανευτυχείς. Και όλοι οι υπόλοιποι θα ζήσουμε καλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο ακόμη καλύτερα…
(*) Οι απόψεις που εκφράζονται με το παραπάνω σημείωμα είναι αυστηρά προσωπικές του διευθυντή του Enet και δεν απηχούν υποχρεωτικά και τις θέσεις της «Ελευθεροτυπίας», είτε στην έντυπη είτε στην ηλεκτρονική της μορφή.
