Το ρολόι μπροστά, η ζωή πίσω

Πόσες στροφές να φέρεις τους λεπτοδείκτες για να ξαναβρείς όσα έχασες; Πόσους κύκλους να κάνει ο χρόνος για να επιστρέψεις εκεί που ήσουν; Πώς να βάλεις την ώρα μπροστά όταν εσύ γυρίζεις συνέχεια πίσω;
Εγκλωβισμένος σε ένα άνισο παιχνίδι με το χρόνο, τρέχεις ασθμαίνοντας για να προλάβεις τους δείκτες του ρολογιού. Μα κάθε λεπτό που περνά και μια ήττα. Κάθε ώρα και μια πανωλεθρία. Κάθε μέρα και ένα βήμα πίσω. Να χάνεις όσα κέρδισες. Σε κάθε χτύπο του ρολογιού να παραδίδεις ακόμα μια σπιθαμή απ τη ζωή σου. Να λιγοστεύεις. κι εσύ να τρέχεις να προλάβεις μη χάσεις κι άλλη μια στροφή του ρολογιού.
Να μεγαλώνεις. μικραίνοντας κι ο χρονομέτρης της ζωής σου να σε κλέβει.
Έλα όμως που η ζωή δεν σταματάει να επιμένει και πάντα μια ελπίδα θα σου φωνάζει να προσπεράσεις, να φτύσεις κατάμουτρα τον χρονομέτρη και να γυρίσεις μια μέρα πίσω εκεί που όλα ξεκίνησαν, να ξεδιψάσεις τη νοσταλγία και το θυμό για τη χαμένη γη, για το χαμένο χρόνο, για τα παιδιά που μεγαλώνουν.
«Οι χειρότεροι κλέφτες είναι αυτοί που σου κλέβουν το χρόνο»
Γκαίτε
Πέτρος Κατσάκος - http://left.gr/