Αρκετές φορές έχω αναρωτηθεί αν τελικά ο άνθρωπος, αυτό το λογικό κατά άλλα ον, μπορεί να αντιληφθεί πράγματα, ιδέες, πολιτικές και κοσμοθεωρίες ακόμη κι όταν δεν τα συνειδητοποιεί. Αν κάτι τέτοιο ισχύει, αναμφισβήτητα τότε ισχυρό ελαφρυντικό του αποτελεί ο κατακλυσμός του από εικόνες, μηνύματα διαφημιστικά, κοινωνικά, πολιτικά και κάθε λογής άλλων που η σημερινή εποχή βρίθει.
Πλέον νιώθω σχεδόν βέβαιη πως οι μη ανιχνεύσιμες αντιλήψεις και αισθήσεις που βιώνει το άτομο καθημερινά αποτελούν στόχο, και τελικά εύκολο, για όλους εκείνους που η αιτιακή σχέση των φαινομένων, η λογική σύνδεση των γεγονότων και εν τέλει η κριτική ικανότητα φαντάζουν ολότελα ως φραστικά πυροτεχνήματα. Ο όρος "πλύση εγκεφάλου", πολυφορεμένος σε αρκετές περιπτώσεις που οι άνθρωποι υπακούουν τυφλά σε ιδέες πολιτικές, αθλητικές, θρησκευτικές κλπ., υπήρξε όπλο στα χέρια όλων εκείνων που η απόκρυψη των πραγματικών σκοπών τους ήταν ανάγκη επιτακτική. Κι αν ανεπτυγμένη η κριτική ικανότητα αποτελεί πλεονέκτημα ορισμένων, πώς είναι δυνατόν να πεισθεί κάποιος ότι η ανυπαρξία της μπορεί να αποτελεί γνώρισμα μιας ολόκληρης κοινωνίας ή στην περίπτωση μας και μιας ολόκληρης χώρας; Κι αν κάτι τέτοιο φαντάζει άκρως ισοπεδωτικό, μιας που η απόκτησή της εν λόγω ικανότητας αποτελεί έναν από τους βασικούς εκπαιδευτικούς στόχους, πως θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε την αδρανή μας αντίδραση σε όλα όσα εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας καθημερινά; Γιατί απογοητευτική και αδρανής μπορεί να χαρακτηριστεί η θεωρητική διατύπωση και η συνεχής ανακύκλωση των φλεγόντων ζητημάτων από πολλούς ένλογους, που κανείς δεν μπορεί να με πείσει πως έπαψαν υπάρχουν. Κι αν όλοι λοιπόν συμφωνούμε πως αυτοί οι αφανείς σκεπτόμενοι άνθρωποι υπάρχουν και ζουν ανάμεσα μας, τότε θα έπρεπε να μας προβληματίζει βαθύτατα το γεγονός η εμμονή τους σε θεωρητικές ή ακόμη καλύτερα σε φραστικές αναδιατυπώσεις. Γιατί χρήσιμη και η αναδιατύπωση για λόγους εμπέδωσης, ανεπαρκής όμως σε περιπτώσεις που η άμεση εξεύρεση λύσεων και πόσο μάλλον εναλλακτικών, αποτελεί κάτι παραπάνω από επιτακτική ανάγκη. Κι αν για κάποιους ο τίτλος αυτού του άρθρου μπορεί να παραπέμπει σε διαφημιστικό σλόγκαν γνωστής εταιρείας κατασκευής πλυντηρίων, ευελπιστώ για κάποιους άλλους να αποτελέσει το κίνητρο για την υιοθέτηση ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης με βασικό της πυλώνα όχι το «αναδιατυπώνω» αλλά το «προτείνω»
vetonews