Ποιες είναι οι συστάσεις των ειδικών
Η ανάγκη για κατανάλωση ψαριού και γενικότερα θαλασσινών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πλέον πλήρως τεκμηριωμένη.
Η κατανάλωση αυτών είναι σημαντική για την εξασφάλιση των απαραίτητων λιπαρών οξέων μακράς αλύσου, τα οποία συμβάλλουν στην υγιή ανάπτυξη του εγκεφάλου και του ολικού νευρικού συστήματος του αναπτυσσόμενου εμβρύου.
Από την άλλη μεριά, υπάρχει μια σημαντική ανησυχία για την κατανάλωση ψαριού και θαλασσινών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω του υδραργύρου και γενικότερα των βαρέων μετάλλων που εντοπίζονται πλέον σε αυτά εξαιτίας της μόλυνσης των θαλάσσιων υδάτων. Τα βαρέα μέταλλα είναι τοξικά και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στο νευρικό σύστημα των αναπτυσσόμενων εμβρύων.
Ο Food and Drug Administration (FDA) προτείνει τις τρεις συστάσεις αναφορικά με την πρόσληψη ψαριού και θαλασσινών κατά την εγκυμοσύνη:
• Την αποφυγή κατανάλωσης καρχαρία, ξιφία και σκουμπριού, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε υδράργυρο.
• Την κατανάλωση δυο μερίδων ψαριού ή θαλασσινών την εβδομάδα (140γραμμάρια/ μερίδα) μικρότερων σε μέγεθος όπως γαρίδες, καλαμαράκι, τόνο, σολομό κ.α.
• Την κατανάλωση ψαριών των οποίων η προέλευσή είναι γνωστή και προέρχονται από την τοπική αλιεία ή από την αλιεία φίλων.
Πηγή: neadiatrofis.gr
Η κατανάλωση αυτών είναι σημαντική για την εξασφάλιση των απαραίτητων λιπαρών οξέων μακράς αλύσου, τα οποία συμβάλλουν στην υγιή ανάπτυξη του εγκεφάλου και του ολικού νευρικού συστήματος του αναπτυσσόμενου εμβρύου.
Από την άλλη μεριά, υπάρχει μια σημαντική ανησυχία για την κατανάλωση ψαριού και θαλασσινών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω του υδραργύρου και γενικότερα των βαρέων μετάλλων που εντοπίζονται πλέον σε αυτά εξαιτίας της μόλυνσης των θαλάσσιων υδάτων. Τα βαρέα μέταλλα είναι τοξικά και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στο νευρικό σύστημα των αναπτυσσόμενων εμβρύων.
Ο Food and Drug Administration (FDA) προτείνει τις τρεις συστάσεις αναφορικά με την πρόσληψη ψαριού και θαλασσινών κατά την εγκυμοσύνη:
• Την αποφυγή κατανάλωσης καρχαρία, ξιφία και σκουμπριού, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε υδράργυρο.
• Την κατανάλωση δυο μερίδων ψαριού ή θαλασσινών την εβδομάδα (140γραμμάρια/ μερίδα) μικρότερων σε μέγεθος όπως γαρίδες, καλαμαράκι, τόνο, σολομό κ.α.
• Την κατανάλωση ψαριών των οποίων η προέλευσή είναι γνωστή και προέρχονται από την τοπική αλιεία ή από την αλιεία φίλων.
Πηγή: neadiatrofis.gr