Tης Φένης Τζιουρά
«Η μαμά μου είναι η πιο όμορφη, η πιο καλή και η πιο έξυπνη μαμά στον κόσμο», ξεκινούσα την έκθεση μου με θέμα «η Μητέρα μου», στην Γ Δημοτικού και τελείωνα γράφοντας «μακάρι όλα τα παιδιά του κόσμου να είχαν μια μαμά σαν τη δική μου».
Υπάρχουν χιλιάδες αποφθέγματα τα οποία θα μπορούσε να «δανειστεί» κανείς για την σημερινή μέρα, για να πει ένα «Χρόνια Πολλά» στη μητέρα του. Και είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει για αυτή.
Οι μαμάδες ένιαι ο,τι πιο ακριβό έχει ο καθένας στον κόσμο αυτό. Πιστεύω, μάλιστα, πως είναι πλάσματα που έχουν κάποιο χάρισμα. Δεν εξηγείται αλλιώς ο τρόπος που διαισθάνονται τα πάντα για εμάς, ο τρόπος που καταλαβαίνουν και νιώθουν τι σκεφτόμαστε πριν καν το σκεφτούμε.
Όμως, είναι και αυτές άνθρωποι. Και όπως όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, έτσι δεν μπορεί να είναι και όλες οι μαμάδες ίδιες. Για αυτό εγώ, σήμερα, γράφω για τη δική μου μαμά, που μπορεί να είναι και αυτή σαν όλες τις άλλες μανούλες, ποιος ξέρει. Μπορεί, όμως, να είναι και σαν καμία άλλη! Για έμενα, σίγουρα αυτό συμβαίνει.
Στα μάτια μου τη βλέπω όπως ακριβώς την έβλεπα τη μέρα εκείνη στην Γ Δημοτικού και για αυτό, ευθύνεται εκείνη. Μια εβραϊκή παροιμία λέει πως, επειδή ο Θεός δεν μπορούσε να είναι παντού, δημιούργησε τη μητέρα. Όσο μεγαλώνω, καταλαβαίνω όλο και περισσότερο τι εννοεί αυτή η παροιμία. Δεν μπορώ, ακόμα, να καταλάβω πως είναι δυνατόν να είχε και να έχει την ικανότητα να κάνει τόσα πράγματα ταυτόχρονα για όλους μας. Να ξέρει από πριν τι θα μας συμβεί, να ξέρει από πριν το σωστό και το λάθος, να έχει τόση υπομονή, τόση επιμονή και, κυρίως, τόση ανεξάντλητη δύναμη μέσα της. Που ούτε και η ίδια δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι την έχει, αν δεν μας αγαπούσε τόσο. Γιατί, δυνατός γίνεσαι μόνο για αυτούς που αγαπάς και μόνο αν τους αγαπάς τόσο πολύ.
Στα δικά μου μάτια, η μαμά μου, ήταν, είναι και θα είναι μια ηρωίδα. Έχει καταφέρει τόσα χρόνια πράγματα που εύχομαι να τα πλησιάσω όταν θα γίνω και εγώ μαμά. Το μεγαλύτερο της κατόρθωμα, όμως, είναι ότι σήμερα, αν μου ζητούσαν να γράψω πάλι έκθεση με θέμα «η Μητέρα μου» θα ξεκινούσα και θα τελείωνα με τις ίδιες ακριβώς λέξεις.
Χρόνια Πολλά, μαμά!!!