Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης, τη Δευτέρα 31/1, πλην Λαϊκής Συσπείρωσης, οι υπόλοιπες παρατάξεις στο Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης ομόφωνα τάχθηκαν κατά των ψηφισμάτων για μόνιμη και σταθερή δουλειά των συμβασιούχων εργαζομένων στο Δήμο Κοζάνης και παντελώς αναρμόδιοι να τοποθετηθούν στο καυτό θέμα της απαξίωσης της υγείας στο νομό μας. Κυβερνητικοί και «αντιπολιτευόμενοι» συμπολιτεύτηκαν με την αντιλαϊκή και ανθυγιεινή πολιτική της κυβέρνησης και του μνημονίου.
Η εξασφάλιση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα και όχι νομικό. Είναι ζήτημα αγώνα, διεκδίκησης, απειθαρχίας στο αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που έχουν θεσπίσει ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι, στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ αλλά και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, υποκλίθηκαν στην νομιμότητα των αντεργατικών νόμων της κυβέρνησης, φτάνοντας στο σημείο να μην συμπεριλάβουν καν στη λίστα των εργαζομένων στο Δήμο τους συμβασιούχους που δεν έληξαν ακόμα οι συμβάσεις τους, προδιαγράφοντας την πιστή εφαρμογή της πολιτικής των μαζικών απολύσεων.
Ενώ για το ζήτημα της απαξίωσης της υγείας, θέμα ημερήσιας διάταξης που εγκαίρως κατέθεσε για συζήτηση η Λαϊκή Συσπείρωση Κοζάνης, οι ίδιες παρατάξεις καταψήφισαν το ψήφισμα που περιείχε προτάσεις και διεκδικήσεις για:
ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό,
για άμεση εξασφάλιση πιστώσεων για την εύρυθμη λειτουργία των υπαρχόντων μονάδων υγείας, για κατάργηση των «διοδίων» εισόδου των 5 ¤,
για την κάλυψη των νοσοκομείων, κέντρων υγείας κλπ με τις απαραίτητες ειδικότητες και σύγχρονο ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό,
για εξασφάλιση σε όλον τον πληθυσμό βιβλιαρίου υγείας χωρίς όρους και προϋποθέσεις, απαραίτητου σε συνθήκες μαζικής ανεργίας, φτώχειας κλπ.
Τα παραπάνω αιτήματα και διεκδικήσεις καταψηφίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες με αιτιολογίες από την αναρμοδιότητα του Δημοτικού Συμβουλίου μέχρι την απύθμενη συμβολή στην πολιτική σκέψη του εκπροσώπου του «αριστερού» συνδυασμού «Κοζάνη: Τόπος να ζεις» ότι αυτά τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις πρέπει να απορριφθούν γιατί είναι προλεταριακού χαρακτήρα, δηλαδή σε μετάφραση, είναι αιτήματα της εργατικής τάξης.
Η σύμπνοια αυτή των δημοτικών παρατάξεων δεν αποτελεί έκπληξη και πρωτοτυπία, είναι πλήρως εναρμονισμένη με την στάση των πολιτικών τους φορέων.
Ο εργαζόμενος λαός της Κοζάνης ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Μητσιάκος Γιάννης
Τσιρέκας Κων/νος
Δημοτικοί Σύμβουλοι Κοζάνης με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Επισυνάπτουμε τα δύο σχετικά ψηφίσματα που κατέθεσε η Λαϊκή Συσπείρωση Κοζάνης στο Δημοτικό Συμβούλιο για συζήτηση και υιοθέτηση:
1. ΨΗΦΙΣΜΑ
Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων τώρα, μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. είναι υπόλογες και συνένοχες για τη σημερινή κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι συμβασιούχοι. Και οι δύο διαμόρφωσαν το καθεστώς της ομηρίας και ταυτόχρονα μαζί και με τον ΣΥΝ ψήφισαν την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 την τροπολογία που στην ουσία απαγορεύει τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
Εν μέσω οξύτατης καπιταλιστικής οικονομική κρίσης και μετά τις εκλογές για τα νέα όργανα της Τοπικής Διοίκησης, η οποία συγκροτείται πλέον με βάση τη νέα διοικητική δομή που εισήγαγε ο Ν. 3852/2010 (Καλλικράτης), το θέμα των συμβασιούχων επανέρχεται στο προσκήνιο. Ήδη στην μεγάλη πλειοψηφία των δήμων της Ελλάδας -και στον Δήμο Κοζάνης- έχουν προχωρήσει απολύσεις συμβασιούχων και άλλων εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας (π.χ. stage κτλ), ενώ επίκεινται και άλλες απολύσεις συμβασιούχων, των οποίων η σύμβαση λήγει τους επόμενους μήνες. Είναι φανερό ότι οι Δήμοι θα στερηθούν τις υπηρεσίες εκατοντάδων ανθρώπων οι οποίοι μέχρι τώρα κάλυπταν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες». Αυτό σε συνδυασμό με το κατάπτυστο μέτρο της «μιας πρόσληψης για κάθε 5 αποχωρήσεις», που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα δημιουργήσει ασφυκτική κατάσταση.
Η εξασφάλιση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα και όχι νομικό. Είναι ζήτημα αγώνα, διεκδίκησης, απειθαρχίας στο αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που έχουν θεσπίσει ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ.
Υποστηρίζουμε ότι τι μόνη δίκαιη λύση είναι η μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Καμία απόλυση.
Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
Καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο να υποστηρίξει τα παραπάνω αιτήματα.
2. Ψήφισμα της σύσκεψης της 13ης Γενάρη 2011 για την κατάσταση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας οι διεκδικήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος.
Κριτήριο των θέσεων του ταξικού εργατικού κινήματος για την Υγεία αποτελεί το γεγονός ότι ο εργαζόμενος λαός είναι ο αποκλειστικός παραγωγός όλου του τεράστιου πλούτου που υπάρχει και που μπορεί να καλύψει πλήρως, δωρεάν, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα μέσα και τις ανάγκες σε υπηρεσίες Υγείας για την πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση, όλου του πληθυσμού χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αυτό απαιτεί την ανάπτυξη ενός ενιαίου συστήματος Υγείας με κεντρικό σχεδιασμό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με κοινωνικοποίηση όσων επιχειρηματικών μονάδων της Υγείας πληρούν τις προϋποθέσεις. Σε αυτήν την κατεύθυνση, μπορούν να εκπληρώσουν πρωταγωνιστικό ρόλο οι δυνάμεις της εργατικής τάξης που έχουν συνείδηση του ρόλου και της αποστολής που καλείται να εκπληρώσει έτσι όπως εκφράζονται σαν ο ταξικός αγωνιστικός πόλος στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Σε αυτόν τον δρόμο του αγώνα καλούμε σήμερα όλους τους εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς αγρότες, σπουδαστές και γυναίκες μέσα από τις αγωνιστικές τους συσπειρώσεις μαζί με το κίνημα των εργαζομένων στην υγεία να πουν όχι στο κλείσιμο τμημάτων ή συγχώνευση των νοσοκομείων και να διεκδικήσουν:
1. Εξασφάλιση πιστώσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό για όλες τις εφημερίες και την εύρυθμη λειτουργία τους.
2. Την άμεση κατάργηση της πληρωμής 5 ¤ για την είσοδο στα νοσοκομεία
3. Την πλήρη κάλυψη των νοσοκομείων, με 8 γιατρούς ειδικότητας σε κάθε βασική κλινική, και των Κέντρων Υγείας με πρόσληψη όλου του αναγκαίου προσωπικού, όλων των κλάδων και ειδικοτήτων με σχέση εργασίας μόνιμης, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με 5ήμερο, 6ωρο, 30ωρο και 1 εφημερία τη βδομάδα στους γιατρούς, ώστε να καλύπτονται πλήρως όλες οι ανάγκες τους για κοινωνική, οικογενειακή και προσωπική ζωή.
4. ¶μεση και χωρίς όρους και προϋποθέσεις μονιμοποίηση όλων των επικουρικών γιατρών και νοσηλευτών, των εργαζόμενων με μπλοκάκια και των συμβασιούχων.
5. Πρόσληψη όλων των ανέργων γιατρών και νοσηλευτών. Ένταξη των αυτοαπασχολούμενων υγειονομικών στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων των ιδιωτικών συνεργείων.
6. Να καλυφθούν όλα τα νοσοκομεία και τα Κέντα Υγείας με επαρκή σε αριθμό και σύγχρονο ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό.
7. Ανάπτυξη δημόσιων δωρεάν Κέντρων Υγείας σε όλη τη χώρα, στις πόλεις και την περιφέρεια με κριτήρια πληθυσμιακά, επιδημιολογικά, γεωγραφικά, με κατεύθυνση την πρόληψη, τη σύνδεσή τους με την οικογένεια, τους τόπους δουλειάς, εκπαίδευσης και άθλησης, τη μητέρα, το παιδί.
8. Κάλυψη των χρεών των δημόσιων νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κάλυψη των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος και τους επιχειρηματίες. Φορολόγηση του κεφαλαίου με 45%.
9. Απαγόρευση των συμβάσεων των ασφαλιστικών ταμείων με τον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα στην Υγεία.
10. Σε όλο τον πληθυσμό βιβλιάριο Υγείας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Καμιά πληρωμή ή συμμετοχή στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εργαστηριακές εξετάσεις, νοσήλια και θεραπείες. Κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών και των συνταξιούχων στον κλάδο Υγείας.
11. Δημόσιο καθολικό, υποχρεωτικό ασφαλιστικό σύστημα. Σύνταξη στα 60 χρόνια στους άντρες, 55 στις γυναίκες και 55 - 50 αντίστοιχα στα Βαρέα Ανθυγιεινά.
12. Εξασφάλιση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας με συγκρότηση κρατικού σώματος Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφαλείας και λειτουργίας τους στα Κέντρα Υγείας.
13. 1.400 ευρώ βασικό μισθό, 1.700 ευρώ καθαρά στους νεοεισερχόμενους ειδικευόμενους. Έγκαιρη πληρωμή των εφημεριών ως υπερωριακή απασχόληση.
Όλα τα παραπάνω, ως ώριμα αιτήματα του εργατικού κινήματος, μπορούν και πρέπει να προσελκύσουν σε κοινή δράση και συμμαχία τα κινήματα των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, τους μισθωτούς επιστήμονες, τις γυναίκες, τη νεολαία, τους μετανάστες. Δεν γίνεται να παρακολουθούμε άφωνοι την αποδιάρθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας προς όφελος του επενδυμένου στην υγεία κεφαλαίου, γιατί δεν είμαστε άβουλοι. Τα κοινωνικά φαινόμενα έχουν κοινωνικές αιτίες, άρα πολιτικές, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Καταδείχνοντας τις αιτίες, τους υπεύθυνους, αντιπαλεύοντάς τους και διεκδικώντας άμεσες αλλά και διαρκείς λύσεις. Δυναμώνοντας τον αγώνα για δημόσια υγεία στη βάση ταξικών αιτημάτων και στόχων πάλης για την παρεμπόδιση της καταστρεπτικής επίδρασης που επιφέρουν στην υγεία του λαού το κεφάλαιο και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές. ταυτόχρονα ανοίγοντας το δρόμο για την ανατροπή της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας του κεφαλαίου, με στόχο την εξουσία του εργαζόμενου λαού.
«Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) «Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ)
«Μέτωπο Αγών Σπουδαστών (ΜΑΣ)
«Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ) «Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ)
Ειδήσεις