Ο Μεγάλος «αδελφός»…

Του Βασίλη Μαγκλάρα

Εκεί στην απόγνωση των ανθρώπων, που η κτηνωδία γίνεται νόμος και η σαρία τον αποθεώνει. Εκεί στα σύνορα του πάνω κόσμου, που η ζωή χορεύει με το θάνατο, κάτω από τους ήχους των πολυβόλων και τις φωνές των παιδιών. Εκεί τελειώνει η νόηση και η λογική, σε ημερομηνίες και ανακοινωθέντα τρόμου.

Εκεί ο πολιτισμός αιώνων χάνεται σε κοσμογονικές καταστροφές, που σάλεψε τα πειραγμένα μυαλά στην εκκόλαψη ενός θρησκευτικού φανατισμού. Μια ακραία ερμηνεία θρησκευτικού πάθους, που καταργεί τους ηθικούς κανόνες, κηρύσσοντας «ιερό πόλεμο» σε όποιο καντήλι εκπέμπει φως. Κάπως έτσι ένιωσα βλέποντας τα μνημεία του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως είχαν χαρακτηριστεί από την ΟΥΝΕΣΚΟ οι σκαλισμένες στο βράχο μορφές του Βούδα, να γίνονται συντρίμμια της εξαλλοσύνης των Ταλιμπάν. Ακόμα πιο χειρότερα όμως ένιωσα, όταν είδα τα βίντεο από κρυφή κάμερα, που έδειχνε το λιθοβολισμό μέχρι θανάτου μιας γυναίκας, που το έγκλημά της ήταν ότι δεν φορούσε μπούρκα! Επίσης το ανηλεές ξυλοφόρτωμα μιας άλλης γυναίκας, μπροστά στα έντρομα μάτια του ανήλικου παιδιού της, επειδή δεν συνοδευόταν από κάποιον άνδρα συγγενή! Αυτές οι εικόνες της φρίκης και άλλες πολλές ακόμα, έκαναν το γύρο του Πλανήτη ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών, στις πρόθυμες επικριτικά κοινωνίες της Δύσης. Αυτά τα βίντεο ήταν η απελπισμένη κραυγή στην άψυχη ανθρωπότητα, που η χαλαρή της συνείδηση έπρεπε να εγερθεί από την μεσημεριάτικη «σιέστα!». Σήμερα μπορούμε να δούμε πόσο καλά είχαν προετοιμάσει οι σύγχρονοι Σταυροφόροι, την επιχείρηση «ανθρωπιάς…» κατά των μισερών αλλόδοξων, που πρόσβαλλαν τα πολιτισμικά μας υψίπεδα και στιγμάτιζαν το ανθρώπινο είδος. Έτσι εκατέρωθεν δημιουργήθηκε ένας ασυγκράτητος ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΜΟΣ, που κατηγοριοποιούσε πληθυσμούς με βάσει την θρησκευτική τους αναφορά. Πολλές φορές προκειμένου να υπονομευτούν οι αξίες και οι αρχές τους, επιστρατεύονται οι δογματικές, ή αιρετικές ιδιαιτερότητες, που τους δίχαζαν στο κοινό σκοπό. Σιγά, σιγά, αλλά μεθοδικά οι φωτισμένοι ηγέτες της Δύσης, εξωθούσαν με κάθε μέσο την θρησκευτική μισαλλοδοξία. Άλλοτε με άδικες αποφάσεις στους Διεθνείς Οργανισμούς, άλλοτε με επεκτατικούς πολέμους χειραγώγησης, προκαλούσαν πάντα την οργισμένη αντίδραση όχι μόνο των λαών στις επί μέρους Εθνότητες, αλλά και την μήνιν των ομόδοξων πιστών. Επόμενο ήταν το άδικο, η το επιβαλλόμενο δίκαιο, να συσπειρώσει κάθε ακραίο στοιχείο μαζί με τις ήρεμες και πνευματικές φωνές, σε μια ενοποιημένη αδελφότητα για να ισχυροποιηθεί το «μέτωπό» της. Μια αδελφότητα που στη σύνθεσή της αναπτύχθηκαν σκόπιμα, ή αυθόρμητα, μαχητές που απαιτούσαν το δικό τους ΔΙΚΑΙΟ με το δικό τους βίαιο τρόπο. Πολεμιστές ή «μάρτυρες», που απέναντι στη δύναμη των εξοπλισμών του αντιπάλου, απαντούσαν με τη δική τους μορφή αγώνα, κτυπώντας τη Δύση στο κοινωνικό της υπογάστριο απροειδοποίητα. Σε αυτό το παιχνίδι του «σπίρτου με το μπαρούτι…», εκείνοι που την πλήρωναν, ήσαν τα αθώα θύματα που η τραγική τους μοίρα τα οδήγησε στο σημείο της τραγωδίας. Οι «Ριχάρδοι οι Λεοντόκαρδοι», Μπούς, Τσένυ, Ράμσφελντ, Πάουελ, Μπλέρ-ας, Ζοζέ, Σύλβιο, όλη η οικογένεια Ντάλτον δηλαδή, ήταν απλησίαστοι άτρωτοι, κρυμμένοι πίσω από τις ανθρώπινες ασπίδες που θυσίαζαν, για τον ανεξέλεγκτο τυχοδιωκτισμό τους. Απλώς έτριβαν τα χέρια τους σε κάθε τρομοκρατικό κτύπημα, γιατί έτσι θα τους δινόταν η ευκαιρία να ανταποδώσουν δήθεν την τιμωρία τους, εδραιώνοντας το καθεστώς τους και σε νέα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Όπως ήταν φυσικό βέβαια, έσπερναν τους αχυρανθρώπους τους, εγκαθιδρύοντας στυγνές δικτατορίες που προσχηματικά απελευθέρωναν τους λαούς, δηλώνοντας ότι τους προστάτευαν και αυτούς και τη Δύση, από τους φανατικούς του Ισλάμ. Μία αγοραία προστασία που στοίχιζε τρισεκατομμύρια δολάρια στις Δυτικές οικονομίες και ανάλογα σε Εθνικούς «πόρους» στους λαούς της Ανατολής. Όμως ποτέ μου δεν κατάλαβα τι διαφορές μπορούν να έχουν οι λαοί σε Δύση και σ’ Ανατολή. Σε τι διαφέρουν οι καταπιεσμένοι Χριστιανοί, από τους καταπιεσμένους Μουσουλμάνους, από τους καταπιεσμένους της Γης, όταν έχουν ακόμα και τους ίδιους καταπιεστές; Όταν οι επιβλέποντες, τους προσφέρουν ως θυμίαμα, στο ΜΕΓΑΛΟ ΑΔΕΛΦΟ..! Αυτός ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ που διαχειρίζεται τους ανθρώπους σαν αναλώσιμα υλικά, σε αχρέωτους λογαριασμούς και πιστώνει με κάθε μέσο στους ανίερους ναούς του, τις πληγές της ανθρωπότητας. Πάνε δύο τρείς βδομάδες, που ένας δυνατός Ανατολικός άνεμος, σαρώνει τις ταραγμένες Πολιτείες σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Ένας καυτός αέρας άναψε στις καρδιές των ανθρώπων και ξεχύθηκαν σε δρόμους και πλατείες, διεκδικώντας τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Οι φωνές για Ελευθερία, Δημοκρατία, σε μια Ανεξάρτητη Πατρίδα γίνονται ολοένα και δυνατότερες, γκρεμίζοντας τα οχυρά των εγκάθετων που τους περιόριζαν. Οι ξένοι «παράγοντες» και οι ντόπιοι δυνάστες ξεπεράστηκαν από τον άνθρωπο, που πεισματικά αγνόησαν. Ξεπεράστηκαν από τη ζωή, που εγκληματικά αφαιρούσαν. Ξεπεράστηκαν από τις νέες γενιές, γιατί δεν τους χρειάζονται ιδεολογίες και ιδεολογήματα Δυτικού, ή Ανατολικού τύπου. Τους νέους ανθρώπους, που δεν χαρίζονται σε καμία θρησκεία και σε κανένα Θεό που τους θέλει σε ύπνωση. Θέλουνε τη ζωή τους όσο την θέλει και ο υπόλοιπος κόσμος. Θέλουνε τις αξίες τους πιο ακριβές, απ’ τις διεφθαρμένες ηγεσίες που τους ξεπούλαγαν. Θέλουν οι ίδιοι να ορίζουν την τύχη τους, την τύχη των παιδιών τους και αυτό πλέον το δικαιούνται, γιατί το πιστεύουν! Μαγκλάρας Βασίλης magklarasvas@yahoo.gr

Ειδήσεις