Ο διάσημος Λιβανέζος συγγραφέας ΝΑΣΙΜ ΤΑΛΕΜΠ με την «ΝΕΑ ΤΑΞΗ και τους χρήσιμους ηλίθιους», λέει πως: « Οι τύποι του ΔΝΤ είναι ηλίθιοι. Αναρωτιέμαι πως μπορούν να συνεχίζουν τις προβλέψεις, αφού απέτυχαν να προβλέψουν την κρίση… Όσον αφορά τις οικονομικές μεθόδους που ακολουθούν, δεν βλέπω καμία διαφορά με τους τσαρλατάνους».
Τσαρλατάνοι ή όχι δεν έχει σημασία, όταν την δουλειά τους την κάνουν, η χώρα μας βρίσκεται υπό κατοχή και αντίδραση καμιά δεν υπάρχει. Μόνον ο δείκτης της ανεργίας τραβάει την ανηφόρα και εδώ πρέπει να επισημάνουμε πως αν στις δεκαετίες του 1950-1960 εξάγαμε εργάτες, τώρα εξάγουμε το καλύτερο και προοδευτικότερο κομμάτι της κοινωνίας μας. Εξάγουμε φοιτητές και επιστήμονες!
Όταν η ανασφάλεια και ο φόβος κυριαρχεί στην κοινωνία…
Όταν η κυβέρνηση χωρίς πυξίδα μας οδηγεί στο σκοτάδι…..
Όταν (κατά τον κινέζο συγγραφέα Λιν Γιουτάνγκ): «Αν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο μιλάμε σοβαρά, αυτό δεν είναι ούτε η θρησκεία, ούτε η γνώση, αλλά η τροφή»…
Όταν οι ξένοι ουσιαστικά κυβερνούν τον τόπο μας…
Όταν ισοπεδώνονται οι κοινωνικές κατακτήσεις ετών…
Τότε πρέπει να αναλογιστούμε που χάθηκε το εργατικό κίνημα!
Που βρίσκεται (η αυτοαποκαλούμενη) ηγεσία του Ε.Κ. Κοζάνης!!!!
Τίποτα όμως δεν γίνεται τυχαία. Από την μια στους εργαζόμενους τα ΜΜΕ περνούν τον φόβο για το αύριο με μακάβριες ειδήσεις και από την άλλη το εργατικό κίνημα έχει λουφάξει στο γιατάκι του!
Πριν λίγα χρόνια το Ε.Κ. Κοζάνης πρωτοπορούσε σε αγώνες, τώρα όμως; Ακόμα και αν υποθέσουμε πως κάποιοι είναι «κυβερνητικοί» και δεν επιθυμούν συντροφικές κόντρες-λέμε αν- , που είναι η άλλη πλευρά που έχει και την πρώτη καρέκλα;
Σε όλους πλέον έχει γίνει φανερό πως η παράταξη της ΔΑΚΕ είναι απούσα σε όλα τα επίπεδα, αδύναμη να προτείνει- να βρεί- να προχωρήσει σε λύσεις σε όλα τα αδιέξοδα. Παρακολουθεί μόνον γενικά και αόριστα τα γεγονότα, αναμένοντας νομοτελειακά τα αποτελέσματα αυτής της διαδρομής!
Τι να περιμένουν να έρθει από μόνο του, όταν δεν έχουν καλέσει ποτέ συνέλευση μελών, ξέχασαν πως τα όργανα εκλέγονται και στην λειτουργία υπάρχει διαφάνεια και καθαρός λόγος;
Από την άλλη όμως τι κάνουμε όλοι οι άλλοι…Η ανοχή είναι συνενοχή!
Συνεχίζουμε σαν παράταξη ως έχει και ας το να πάει, ή κάνουμε κάτι και με ποιους;
Αφήνουμε τον κόσμο μας ειδικά και γενικά τους εργαζόμενους στις κάθε λογής ορέξεις του «συστήματος» που όλα τα αλέθει, ή κάνουμε πράξη το αυτονόητο που η ιστορία της παράταξης μας επιβάλλει;
Το αυτονόητο όμως απαιτεί αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της παράταξης, αλλαγές ουσίας και όχι (παρεΐστικα) επικοινωνιακά τρυκ.
Με δυο λόγια, το αύριο απαιτεί:
Αναδιάταξη δυνάμεων, ΝΕΑ πρόσωπα-ΝΕΕΣ πολιτικές-ΝΕΟ ξεκίνημα..!
Σίγουρα όμως για όλα αυτά επιβάλλεται η παρέμβαση όλων όσων θέλουν να δουν ξανά την ΔΑΚΕ Ε.Κ. Κοζάνης ζωντανή, μαχητική, να έχει λόγο, να καθοδηγεί, να λειτουργήσει επιτέλους ανοιχτά και δημοκρατικά και οπωσδήποτε παρέμβαση του συνδικαλιστικού για να δοθεί λύση στα αδιέξοδα της κορυφής..!
Ειδήσεις ΝΕΑ ΔΑΚΕ Ε.Κ.Κοζάνης
(Σύνεδροι ΔΑΚΕ Ε.Κ. Κοζάνη