Π. Κουκουλόπουλος: «Θέμα ισοπολιτείας η επιδότηση των αστικών συγκοινωνιών της περιφέρειας».

Την ανάγκη να επιδοτηθούν και οι αστικές συγκοινωνίες της ελληνικής περιφέρειας, όπως συμβαίνει μ΄ αυτές των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, κάτι που αποτελεί θέμα ισοπολιτείας, επεσήμανε ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Κοζάνης Πάρις Κουκουλόπουλος, μιλώντας απ΄ το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, που αφορούσε την «Εξυγίανση αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών Περιφέρειας Αττικής και άλλες διατάξεις».

Παράλληλα, ο κ. Κουκουλόπουλος αναφέρθηκε και στο κίνημα πολιτών για τη μη πληρωμή διοδίων τονίζοντας πως «Η απάντηση είναι και πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός μετώπου σοβαρότητας και ευθύνης, στο οποίο πρέπει να πρωτοστατήσει η Κυβέρνηση, παίρνοντας πρωτοβουλίες για να τροποποιήσει παράλογες συμβάσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας».

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του βουλευτή έχει ως εξής: «Όποιος σχετίζεται ή έχει ασκήσει διοίκηση αντιλαμβάνεται ότι ο κανονιστικός ρόλος της Βουλής δίνει τεράστια σημασία στην δομή καθενός νομοσχεδίου και στη λεπτομέρεια καθενός άρθρου. Μέσα από τη σαφήνεια ή τη σοφία που υπάρχει ή πρέπει να υπάρχει κάθε φορά στη συγκεκριμένη διατύπωση, ρυθμίζονται, κανονίζονται τα πράγματα λιγότερο ή περισσότερο καλά.

Κάθε φορά, όμως, μπορούμε να ρυθμίσουμε, να κανονίσουμε τα πράγματα καλύτερα εάν έχουμε μία βασική, κεντρική ιδέα, την οποία και καλούμαστε να υπηρετήσουμε με τις συγκεκριμένες διατυπώσεις.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι η συγκυρία στην οποία βρέθηκε η χώρα μας, που είναι πρωτοφανής, μας υποχρεώνει να χρησιμοποιήσουμε συγκεκριμένα αναλυτικά εργαλεία και να υπηρετήσουμε συγκεκριμένες αρχές, με πρώτιστη αυτή της αλήθειας.

Με το παρόν νομοσχέδιο οφείλουμε και πρέπει να συμβάλλουμε στο να λάμψει η αλήθεια γύρω από κάποιες θεμελιώδεις έννοιες, που όποιες ρυθμίσεις και να κάνουμε, θα τις ξαναβρούμε πάλι μπροστά μας.

Γι΄ αυτό θέλω να καταθέσω κάποιες απόψεις και να κάνω και ορισμένα σχόλια. Πρώτον, δημόσιος χαρακτήρας συγκοινωνιών, καθολικές υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, εξόχως ενδιαφέρουσες έννοιες, αλλά τι σημαίνουν όλα αυτά;

Έχω μία ένσταση για όλο το κλίμα και μέσα και έξω από τη Βουλή, γιατί νομίζω ότι μας στερεί μία θεμελιώδη δυνατότητα ως κοινωνία. Εμείς, που δεν κατοικούμε εδώ στην Αθήνα και είχαμε την ευκαιρία για λίγες μέρες να ζήσουμε την Αθήνα της Ολυμπιάδας θυμόμαστε μία πόλη που λάτρεψε για είκοσι, τριάντα μέρες τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Έξω από τις επιμέρους οπτικές που κουβαλάει ο καθένας μας για συγκεκριμένες διατυπώσεις του νομοσχεδίου, και κυρίως οι ίδιοι οι φορείς που παράγουν το συγκοινωνιακό έργο, έχω μια απορία. Δεν έχουμε τη δύναμη και το σθένος να μιλήσουμε για το ποια είναι η αξία των δημόσιων συγκοινωνιών, σε μια εποχή μάλιστα που για άλλους λόγους οι τιμές έχουν καταστήσει απαγορευτική τη χρήση του ΙΧ για πάρα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού;

Έχουμε τέτοιες συγκοινωνίες στην Ελλάδα; Όχι, βέβαια. Για αυτές θα έπρεπε να μιλάμε. Και εάν μιλάμε για καθολικές υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, θα έπρεπε να μιλήσουμε για όλη την Ελλάδα και όχι τη μισή. Δεν το θέτω ανταγωνιστικά. Το θέτω ως ζήτημα ισοπολιτείας.

Πριν από δέκα χρόνια κατάφερα –ως Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμου και Κοινοτήτων- να αποσπάσω μία σχεδόν ομόφωνη απόφαση από το συνέδριο των πεντακοσίων δημάρχων από όλη τη χώρα και καταθέσαμε μία συγκεκριμένη πρόταση. Με μόλις το 15% της επιδότησης των αστικών συγκοινωνιών Αθήνας και Θεσσαλονίκης, πηγαίναμε το εισιτήριο της αστικής συγκοινωνίας ακριβώς στο μισό σε όλη την ελληνική περιφέρεια. Η πολιτεία επί δέκα χρόνια εκώφευσε.

Δεν ήταν όμως ένα ζήτημα τύπου «καυγάς για το πάπλωμα». Ένα ζευγάρι συνταξιούχων αγροτών, για να πάει και να έρθει από το χωριό στα Τρίκαλα, στην Κατερίνη, στο Βόλο, στην Κοζάνη, στην Τρίπολη θέλει 5 και 6 ευρώ. Και μιλάμε για στρώματα που κατ’ εξοχήν στερούνται Ι.Χ. και υποχρεωτικά χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς, αστική και υπεραστική συγκοινωνία. Καμία κουβέντα για όλα αυτά τα ζητήματα.

Θέλετε και άλλο ένα παράδειγμα; Ο σπουδαστής στην ελληνική περιφέρεια που σπουδάζει στο ΤΕΙ ή στο Πανεπιστήμιο του Ηρακλείου, της Λάρισας, της Πάτρας, πληρώνει διπλάσιο εισιτήριο από το σπουδαστή στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Για ποιο λόγο;

Και έρχομαι στο δεύτερο ζήτημα, των επιδοτήσεων. Θέλω να πω μια αλήθεια. Τάσσομαι απόλυτα και αναφανδόν υπέρ της προσπάθειας που καταβάλλει η Κυβέρνηση όχι γενικά, αλλά και ειδικά και υπέρ του παρόντος νομοσχεδίου και πρέπει να συνεχίσουμε στο δρόμο που έχουμε ξεκινήσει. Δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω .

Ωστόσο, μιας και μίλησα για αλήθειες, πρέπει να πω άλλες δύο αλήθειες. Η πρώτη αλήθεια είναι ότι πουθενά στον κόσμο, ακόμη και στις χώρες όπου ο νεοφιλελευθερισμός έχει διαβρώσει παντός είδους σκέψη και πρακτική, δεν υπάρχουν δημόσιες συγκοινωνίες μη επιδοτούμενες.

Η δεύτερη αλήθεια, είναι ότι όλη η κόντρα με την τρόικα και ό,τι έχει συμβεί το τελευταίο τριήμερο-τετραήμερο, δεν επέτρεψε να γίνει σοβαρός διάλογος για κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Φαίνεται να προωθείται ένα πρόγραμμα περαιτέρω παροχής εγγυήσεων ρευστότητας στις τράπεζες, 30 δισεκατομμυρίων και τελικά, το συνολικό πρόγραμμα ενίσχυσης των τραπεζών, σε ό,τι αφορά τη ρευστότητα και τις εγγυήσεις αγγίζει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ, για την ακρίβεια 98 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να έχουμε το κάδρο στο σύνολό του, που έχει να κάνει με τα αίτια της κρίσης, δεν πρέπει να στεκόμαστε μόνο στις επιδοτήσεις και στο σπάταλο, αδηφάγο, πελατειακό και όπως αλλιώς θέλετε, πείτε το, κράτος. Εκεί να επιμείνουμε και να μην κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω. Πρέπει, όμως, να πάμε και αλλού.

Το ζήτημα της ανομίας πιστεύω ότι πρέπει να μας οδηγήσει σε μία και μόνη επιλογή.

Πιστεύω ότι η απάντηση στο «Δεν πληρώνω» που πρέπει να υπάρξει, δεν είναι ούτε η ποινικοποίηση, ούτε η απαξίωση του κινήματος, ή του όποιου κινήματος πολιτών, που συμπεριφέρονται έτσι, οργανωμένα ή λιγότερο οργανωμένα. Η απάντηση είναι και πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός μετώπου σοβαρότητας και ευθύνης, στο οποίο πρέπει να πρωτοστατήσει η Κυβέρνηση, παίρνοντας πρωτοβουλίες για να τροποποιήσει παράλογες συμβάσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες έχουν οδηγήσει, ή τείνουν να οδηγήσουν, σε έκρυθμες καταστάσεις και σε παραλογισμούς απείρου κάλλους.

Μιας και ασχοληθήκαμε με τα διόδια, κύριε Υπουργέ, θέλω να πω τρία πράγματα. Η άρση των παραλογισμών που στη Φθιώτιδα, την Πιερία και την ανατολική Αττική κατά κύριο λόγο εμφανίζονται με τα διόδια, είναι ένα το κρατούμενο.

Εφόσον ασχοληθήκαμε με τα διόδια, πιστεύω ότι θα πρέπει να δούμε στη βάση της αρχής της αναλογικότητας και όλων των βασικών αρχών, την Εγνατία, γιατί είναι ύβρις στη δημοκρατία να κυκλοφορούμε σε αυτόν το δρόμο χωρίς σχόλια από κανέναν μας. Εγώ θα το καταγγείλω από το Βήμα της Βουλής.

Επειδή είμαστε πολλές φορές ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και ακούω για κατοχικές κυβερνήσεις και άλλες ανυπόστατες υπερβολές, εγώ, λοιπόν, σας λέω ότι στη Βέροια έχει συγκροτηθεί κίνηση πολιτών Ημαθίας, οι οποίοι αρνούνται να πληρώνουν το ένα και μοναδικό διόδιο στην Εγνατία και λένε «να το πληρώσουν τα τρακόσια λαμόγια της Βουλής». Αυτό, χωρίς εισαγωγικά, λέγεται φασισμός. Δεν κυοφορείται, ήδη εμφανίστηκε.

Έχουμε καμιά απόφαση της Κυβέρνησης να δει αυτά τα κινήματα; Να απαλείψουμε, λοιπόν, όσες ατέλειες υπάρχουν και να υψώσουμε ένα μέτωπο σοβαρότητας και ευθύνης.

Όλες οι συμβάσεις που σχετίζονται με διόδια πρέπει να έρθουν στη Βουλή των Ελλήνων για να καθιερώσουμε μία ενιαία λογική, όπως και ο εισηγητής της Πλειοψηφίας είπε στην εισήγησή του».

Ειδήσεις