Η Λαϊκή Συσπείρωση Σερβίων Βελβενδού χαιρετίζει και συμπαραστέκεται στους αγώνες των κατοίκων του Λιβαδερού για την μόρφωση των παιδιών τους.
Μετά την άγρια επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, τη φορολεηλασία, την κατεδάφιση του Ασφαλιστικού συστήματος, το πολυνομοσχέδιο για το "νέο σχολείο" της αμάθειας και των χορηγών, ήρθαν στη δημοσιότητα τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας για καταργήσεις ή συγχωνεύσεις σχολείων.
Πρόκειται για συνέχιση της βάρβαρης, αντεργατικής πολιτικής που, στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης στήνει στο εκτελεστικό αποσπάσιμα ό,τι έχει να κάνει με τις λαϊκές ανάγκες. Ειδικά, το επιχείρημα της κυβέρνησης, πως καταργεί διθέσια και τριθέσια σχολεία, δήθεν για παιδαγωγικούς λόγους, αποτελεί πρόκληση. Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας!
Ας αναρωτηθούν οι εργαζόμενοι: Γίνεται αυτοί που ρημάζουν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας, να νοιάζονται για τη μόρφωση των παιδιών της; Επιδιώκουν να στοιβάξουν τα παιδιά, σε πολυδύναμα σχολεία, που θα παράγουν μαζικά ευέλικτους, καταρτίσιμους εργαζόμενους, σχολεία που θα μπορούν να προσελκύουν χορηγούς. Αυτό θέλουν με τις καταργήσεις των σχολείων.
Το γεγονός ότι ακόμα υπάρχει το «σχολείο της γειτονιάς», «το σχολείο στο χωριό», δεν αποτελεί οπισθοδρόμηση. Το σχολείο για το οποίο εμείς παλεύουμε δεν μπορεί να είναι αχανές και απρόσωπο. Το σχολείο για το οποίο εμείς παλεύουμε πρέπει να είναι ενταγμένο σε έναν κεντρικό σχεδιασμό με επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, έχει παιδαγωγική λογική και κριτήρια σε αντίθεση με αυτά της αστικής παιδαγωγικής. Το να ξέρει - για παράδειγμα - ο εκπαιδευτικός τα ονόματα των μαθητών του δεν είναι παράδοση που πρέπει να εκλείψει. Γι' αυτό, σήμερα όχι αύριο, λέμε «όχι» στην επιχείρηση «συγχωνεύσεις σχολείων», παλεύουμε ενάντια στην επιχειρούμενη αναδιοργάνωση της εκπαιδευτικής δομής που αποτελεί προμήνυμα των επόμενων εγκλημάτων στη μόρφωση των παιδιών του λαού.
Με αιτήματα και στόχους πάλης στη γραμμή «καμία θυσία - την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» (αναλογία μαθητών, εργασιακές σχέσεις εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού κτλ.), πιάνουμε το νήμα της αγωνίας της λαϊκής οικογένειας να μορφώσει τα παιδιά της και το πηγαίνουμε στο επίκαιρο και αναγκαίο συμπέρασμα ότι χρειάζεται αλλαγή τάξης στην εξουσία για να έρθει στο προσκήνιο το σχολείο που η ίδια έχει ανάγκη και οι ίδιες οι δυνατότητες της εποχής επιτάσσουν. Η ώρα έχει έρθει, κάθε ώρα τώρα, είναι η δική μας ώρα. Πρέπει να σημάνει ξεσηκωμός. Από κοινού εκπαιδευτικοί, γονείς, ταξικά συνδικάτα, να κάνουν δική τους υπόθεση και αυτή τη μάχη.
Απορρίπτουμε τη νέα διοικητική δομή - το νέο ολοήμερο σχολείο - τη διαφοροποίηση του προγράμματος στο επίπεδο της Περιφέρειας και του σχολείου - τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων.
Διεκδικούμε σύγχρονα δημόσια σχολεία με μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών. Καμία τάξη πάνω από 20 μαθητές.
Παλεύουμε για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην παιδεία. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν ενιαία παιδεία για όλους. Δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή
Ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο, χωρίς ταξικές και φυλετικές διακρίσεις
Δημόσιες δωρεάν επαγγελματικές σχολές και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.
Πάλη για την Παιδεία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών!