Της Ιωάννας Κωσταρέλλα
Ήρθε η ώρα να παρουσιάσουν τις εργασίες τους. Η μια δεν ήξερε να βάλει το στικάκι στη θύρα, ενώ ο άλλος παιδευόταν να ανοίξει την παρουσίαση που ήταν σε αρχείο power-point. Και οι δυο τους κάτω από είκοσι ετών, σε μια ηλικία που θεωρητικώς πρέπει να θεωρούν το «ποντίκι» προέκταση του χεριού τους.
Κι όμως, είναι φοιτητές ενός τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού ιδρύματος, στο οποίο από την πρώτη κιόλας μέρα θα έπρεπε να έχουν μάθει, αν μη τι άλλο, να ανοίγουν και να στέλνουν συνημμένα τα αρχεία τους, αλλά και να πλοηγούνται με ευκολία στο διαδίκτυο. Που είναι, λοιπόν, το πρόβλημα; Μάλλον στο ότι συνηθίσαμε να βλέπουμε τα πράγματα με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι στα αντίστοιχα πανεπιστήμια του εξωτερικού, των οποίων τη λειτουργία θαυμάζουμε, αλλά δεν διανοούμαστε να κοπιάρουμε. Στη χρονική στιγμή που τα πάντα είναι ρευστά και αβέβαια στην αγορά εργασίας, ίσως το πιο σημαντικό εφόδιο είναι η εκπαίδευση στις βασικές δεξιότητες. Η ιστορία των επαγγελματικών δικαιωμάτων, την οποία αναμασά η πλειονότητα των φοιτητών είναι δυστυχώς για όλους τελειωμένη. Αν δεν γνωρίζεις τα βασικά σε ένα αρχείο word, καμία κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων δεν σε σώζει. Έστω και τώρα, λοιπόν, είναι απαραίτητος ο επαναπροσανατολισμός σε μια κατεύθυνση χωρίς κατοχυρώσεις και στεγανά, αλλά με πραγματικά εφόδια, γιατί η αγορά αποδεδειγμένα κρατάει μόνο τους άξιους.