Η «Κατσαρίδα» έρχεται στην Κοζάνη
Στην «Αίθουσα Τέχνης» του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και για τρεις παραστάσεις θα βρεθεί η «Κατσαρίδα», το εξωφρενικό ντανταϊστικό μιούζικαλ (δρόμου) του Βασίλη Μαυρογεωργίου που ξεκίνησε από το Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου στις αρχές του 2005, για να παιχτεί πρώτα εκεί κι έπειτα στον Κάτω Χώρο επί δυόμισι χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Έπειτα δουλεύτηκε ξανά, με νέους ηθοποιούς, και παρουσιάστηκε σε μεγάλα θέατρα στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Κύπρο, αλλά και στην Αθήνα στο Θέατρο Βρετάνια. Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή, 6 Φεβρουαρίου, στις 9 μ.μ. και τη Δευτέρα, 7 Φεβρουαρίου, στις 6 μ.μ. και στις 9 μ.μ.
Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις απίθανες περιπέτειες της μικρής κόκκινης κατσαρίδας, που αγωνίζεται να κατακτήσει ένα στόχο ζωής, να ανέβει στο φεγγάρι. Η κατσαρίδα περιπλανιέται στα τρίσβαθα των υπονόμων αλλά και σε αφιλόξενους δρόμους, διασχίζει ωκεανούς, χορεύει και τραγουδά μέσα σε δαιδαλώδεις αεραγωγούς, γνωρίζει άλλα έντομα, τρωκτικά και ανθρώπους (απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη) και ταυτόχρονα διατηρεί ακλόνητη την πίστη της στο μεγάλο όνειρο. Αυτή άλλωστε είναι και το μόνο μέσο που διαθέτει για να το πραγματοποιήσει…
Το κείμενο και η σκηνοθεσία είναι του Βασίλη Μαυρογεωργίου, η μουσική του Κώστα Γάκη, τα κοστούμια της Γεωργίας Μπαμπαλού και ο σχεδιασμός των φωτισμών του Γιώργου Φακούρα. Οι ηθοποιοί που παίζουν είναι ο Θοδωρής Πετρόπουλος και ο Σεραφείμ Ράδης.
Προπώληση εισιτηρίων πραγματοποιείται στα γραφεία του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης, στην «Αίθουσα Τέχνης» στον ημιώροφο και πληροφορίες δίνονται στο τηλέφωνο 24610-24062 εσωτ. 1.
Πώς γεννήθηκε η "Κατσαρίδα"
2003. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, σπουδαστής ακόμα στη δραματική σχολή, δουλεύει σε περίπτερο, για να βγάζει τα έξοδά του. Ανάμεσα σε τσίχλες, γαριδάκια, σοκολάτες, εφημερίδες και τσιγάρα γράφει διάφορα ποιήματα, κυρίως ντανταϊστικά. Συχνά παίρνει τηλέφωνο τον κολλητό του, Κώστα Γάκη, επίσης σπουδαστή δραματικής σχολής αλλά και μουσικό, και του διαβάζει τους στίχους του. Ο Κώστας απαντά με τραγούδια.
Έρχεται το καλοκαίρι και οι διακοπές στην Ικαρία, από όπου κατάγονται και οι δύο. Ο Κώστας μελοποιεί διάφορους στίχους, δικούς του που όμως ταιριάζουν σε ύφος με τα ποιήματα του Βασίλη: Άλλο τραγούδι μιλά για μια κατσαρίδα σ’ ένα πλοίο, που φορούσε μπικίνι κι ένιωθε ναυτία, άλλο για μια γάτα με φτερά, άλλο για την προδοσία…
Τον επόμενο Σεπτέμβρη, ο Βασίλης ανακοινώνει στον Κώστα ότι ένας καθηγητής του στη σχολή ζήτησε από τους σπουδαστές να γράψουν και να στήσουν θεατρικά ένα παραμύθι και εκείνος έχει σκαρώσει κάτι με αφορμή την «Σταχτοπούτα». Ο Κώστας το ακούει και του φαίνεται πολύ βαρετό. «Τόση φαντασία έχεις, γράψε κάτι άλλο», του λέει. Κι αρχίζει να του παίζει τα τραγούδια που έχει γράψει το περασμένο καλοκαίρι… Αυτό ήταν! Μέσα σε λίγη ώρα, παίρνοντας έμπνευση από τα τραγούδια, ο Βασίλης έχει φτιάξει την ιστορία της Ιωάννας, της μικρής κόκκινης κατσαρίδας χωρίς φτερά, που καταφέρνει να ανέβει στο φεγγάρι.
Σε λίγες μέρες ήταν έτοιμο και το κείμενο. Άρχισαν να το δουλεύουν. Η συνέχεια είναι γνωστή: Η Κατσαρίδα πρωτοπαρουσιάστηκε στον Άδειο Χώρο του Εθνικού Θεάτρου τον Ιούνιο του 2004. Εκεί την είδε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και πρότεινε στους δύο φίλους να φέρουν την παράσταση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Ήταν Γενάρης του 2005 όταν η Κατσαρίδα «έκανε τη φωλιά της» για λίγες μέρες την εβδομάδα στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Η επιτυχία της ήταν τόση, ώστε την επόμενη χρονιά ξαναπαίχτηκε, για περισσότερες μέρες την εβδομάδα και για ολόκληρη τη σαιζόν. Κι ύστερα μεταφέρθηκε σε άλλο χώρο του θεάτρου, με μεγαλύτερη χωρητικότητα. Κι ύστερα δουλεύτηκε για μεγάλα θέατρα και βγήκε εκτός Θεάτρου του Νέου Κόσμου, εκτός Αττικής…
Αυτή η Κατσαρίδα γεννήθηκε για να ταξιδεύει. Το νου σας! Σύντομα θα βρεθεί και κάπου κοντά σας!
